Είμαστε για τα καλά στη δεύτερη φάση της επιδημίας του κορονοϊού στη χώρα, όπου καταγράφονται καθημερινά πολύ μεγαλύτερα νούμερα μολύνσεων από την αρχική φάση της Άνοιξης.
Αν και καθυστερημένα πάρθηκαν με επίκεντρο την Αττική περιοριστικά μέτρα για να περιοριστεί η δυναμική της διασποράς του ιού. Η επιλογή του ανοίγματος των συνόρων στον τουρισμό δεν έφερε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα στην οικονομία και στον τουριστικό κλάδο, ενώ άνοιξε την πόρτα να εισέλθουμε δυναμικά στη δεύτερη φάση, που εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς.
Η υποχρεωτική χρήση μάσκας και η τήρηση των αποστάσεων είναι το βασικό όπλο κατά της επιδημίας, σύμφωνα με τις τοποθετήσεις της επιστημονικής κοινότητας αλλά και των υγειονομικών αρχών. Όμως οι δυο αυτοί καθοριστικοί παράγοντες καταργούνται καθημερινά μέσα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, όπου εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες- κυρίων στην Αττική- αναγκάζονται να μετακινούνται σαν τις σαρδέλες σε όλα τα μέσα μεταφοράς. Μετρό, Λεωφορεία ΟΑΣΑ, τρόλεϊ στοιβάζουν το επιβατικό κοινό σαν να μην άλλαξε τίποτα. Καμιά απόσταση, ο ένας επιβάτης πάνω στον άλλο, μέσα σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα με εκατομμύρια σωματίδια να αιωρούνται. Προφυλασσόμαστε, τηρούμε μέτρα στην εργασία , στο σχολείο, στα σούπερ μάρκετ και το ίδιο το κράτος μας αναγκάζει να μετακινηθούμε μέσα σε μια υγειονομική βόμβα. Γιατί στα ΜΜΜ δεν μπήκαν όρια, ανά τετραγωνικό μέτρο, όπως σε όλους τους κλειστούς χώρους;
Καμιά απολύτως πρόβλεψη να μειωθεί ο αριθμός των επιβατών. Καμιά ουσιαστική πρόβλεψη να αυξηθούν τα δρομολόγια έτσι ώστε να ελαττωθεί το επιβατικό κοινό ανά διαδρομή. Καμιά πρόβλεψη, ειδικά στις κλειστές αποβάθρες του Μετρό, να μην υπάρχει συνωστισμός και να ελεγχθεί η ροή του επιβατικού κοινού. Οι ανακοινώσεις για αύξηση δρομολογίων και λήψη μέτρων, στην πραγματικότητα δεν έφεραν καμιά βελτίωση και τουλάχιστον στις ώρες αιχμής επικρατεί το αδιαχώρητο.
Οι επιστήμονες επανειλημμένως έχουν εντοπίσει το πρόβλημα και έχουν ζητήσει να ληφθούν μέτρα. Το πρόβλημα ήταν εντοπισμένο από την πρώτη φάση της επιδημίας, αλλά τρεις μήνες μετά δεν υπάρχει καμιά απολύτως διαφοροποίηση στη μεταχείριση του επιβατικού κοινού .Κανένα επιχειρησιακό σχέδιο στις αστικές συγκοινωνίες, μόνο έλεγχοι και πρόστιμα για τη χρήση μάσκας. Θα έλεγε κανείς ότι η κατάσταση είναι πιο χειρότερη και προφανώς ευθύνεται κατά μεγάλο ποσοστό η αλματώδη εξέλιξη της επιδημίας στην Αττική.
Την ίδια ώρα ψάχνουμε να βρούμε την μύγα μέσα στο γάλα. Ποιος αρνείται να βάλει μάσκα στα ΜΜΜ, να του χρεώσουμε την διασπορά του ιού , ποιοι πλακώθηκαν για να κρύψουμε την πραγματική εικόνα. Μας ευαισθητοποιεί ο ένας στους 1.000 που δεν φοράει μάσκα, αλλά μας είναι αδιάφορο που οι 999 μετακινούνται σαν “σαρδέλες”, μέσα σε ακατάλληλες υγειονομικά συνθήκες.