Γράφει η Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου
Τον 20ο αιώνα ταλαιπώρησε και πάλι τον πλανήτη Γη, μία θανατηφόρα πανδημία γρίπης, η λεγόμενη Ισπανική, για δύο έτη: 1918-1920. Η πανδημία της εποχής εκείνης έχει πολλές ομοιότητες με την σημερινή πανδημία του Κορωνοϊού, ως προς την μεταδοτικότητα της σε όλο τον κόσμο, τον αριθμό των κρουσμάτων, αλλά και στον τρόπο αντιμετώπισής της.
Και τότε, στη χώρα μας, υπήρχε επιστημονική ομάδα διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης , το λεγόμενο Ιατροσυνέδριο που αποτελούνταν από επιφανείς επιστήμονες της ιατρικής. Το Ιατροσυνέδριο έβγαζε συνεχείς ανακοινώσεις στις εφημερίδες με οδηγίες προφύλαξης.
Σε μία, από τις διάφορες, ανακοινώσεις του Ιατροσυνεδρίου αναφέρονται τα εξής: «Είνε αληθές ότι η φύσις της νόσου είναι τοιάυτη ώστς είναι σχεδόν αδύνατον δι’ οιουδήποτε μέσου(απομονώσεως, καθάρσεων κλπ) να εμποδίσωμεν την επιδημίαν να διαδράμη την χώραν από άκρου εις άκρον. Επομένως διοικητικά μέτρα δεν δύνανται να είνε αποτελεσματικά προς παρεμπόδισιν της επεκτάσεως αυτής. Είνε αναγκαίον όμως να διατυπωθώσι προς το κοινόν και τας αρχάς οδηγίαι τινές εν γενικαίς γραμμαίς.»
Οι προφυλάξεις λίγο πολύ ήταν οι ίδιες με τις τωρινές, με κορυφαίες, την αποφυγή συγχρωτισμού και την ατομική υγιεινή. Και τότε οι άνθρωποι έμειναν στα σπίτια τους, κρατώντας αποστάσεις, έκλεισαν σχολεία, καταστήματα, θέατρα, κινηματογράφοι , καφενεία, ζαχαροπλαστεία. Η μόνη ίσως διαφορά στην όλη αντιμετώπιση της πανδημίας ήταν, ότι σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο, στην Ελλάδα δεν πρέπει να έγινε χρήση μάσκας. Δεν υπάρχει κάποια ανακοίνωση του Ιατροσυνεδρίου που να αναφέρεται στη χρήση της.
Στη φωτογραφία μπορείτε να δείτε μία ανακοίνωση του Ιατροσυνεδρίου, όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, 6/10/1918
Σημείωση: Το παραπάνω άρθρο είναι εισαγωγικό, καθώς θα ακολουθήσει μία σειρά άρθρων, για την Ισπανική Γρίπη, με στοιχεία που έχουν αντληθεί από εφημερίδες της εποχής εκείνης.
*Η Αργυρώ Χατζηπαναγιώτου είναι Εκπαιδευτικός με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Μεθοδολογία και Έρευνα της Λογοτεχνίας UNED, Μαδρίτη
