Δεν έχουν αρχή και τέλος. Μπορεί να έριξαν δάκρυα στο χώρο του εγκλήματος, μπορεί να κήρυξαν τριήμερο εθνικό πένθος, μπορεί να μίλησαν για διαχρονικές ευθύνες, μπορεί να υποσχέθηκαν άμεση απόδοση ευθυνών, όμως φρόντισαν να δημιουργήσουν μια επιτροπή η οποία δεν ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς.
Αυτό γιατί ούτε διακομματική και υπερκομματική είναι (όπως είπαν), ούτε εξιδεικευμένη με τα απαραίτητα πρόσωπα, συγκροτήθηκε στο πόδι εξου και τριμελής και κυρίως τοποθέτησαν σκανδαλωδώς ένα εμπλεκόμενο πρόσωπο να ερευνήσει μια περίοδο στην οποία υπήρχε βασικός παράγοντας στην διοίκηση των σιδηροδρόμων. Μάλιστα ενώ μίλησαν για υπερκομματική επιτροπή υτοποθέτησαν ένα πρόσωπο με κομματική ταυτότητα και παρελθόν.
Ο Αθανάσιος Ζηλιασκόπουλος, που διατέλεσε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ την περίοδο 2010-2015 καλείται σήμερα να διερευνήσει και να καταλογίσει διαχρονικές ευθύνες, όταν ο ίδιος είναι μέρος του προβλήματος και φέρει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για όσα έχουν συμβεί και για όσα επί χρόνια δεν έγιναν.
Σε μια μαύρη περίοδο των μνημονίων που κατέρρευσαν οι δημόσιες υποδομές με τις περικοπές σε προσωπικό και χρηματοδοτήσεις, παρουσίασαν την διάλυση του ΟΣΕ ώς έργο εξυγίανσης. Την περίοδο της συγκυβέρνησης ΝΔ -ΠΑΣΟΚ η διοίκηση Ζηλιασκόπουλου προχώρησε σε περικοπές, αυξήσεις τιμών, περιορισμό συγκοινωνιακού έργου και μετατάξεις προσωπικού. Ενώ κατακερμάτισαν και απαξίωσαν τους ελληνικούς σιδηροδρόμους, γαι να είναι εύκολη λεία για ιδιωτικά συμφέροντα, δεν φρόντισε σαν επικεφαλής της διοίκησης που καθόριζε την πολιτική της, να τοποθετηθεί άμεσα το σύστημα ασφαλείας για το οποίο σήμερα καλείτε να υποδείξει τους ενόχους.
Μόλις το 2014 προχώρησε σε διαγωνισμό για την εγκατάσταση δικτύου τηλεδιοίκησς, ο οποίος αποδείκτηκε προβληματικός και σκανδαλώδης. Αυτό γιατί επελέγησαν δυο εταιρίες που στη συνέχεια δήλωσαν αδυναμία εκτέλεσης του έργου, χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο και φτάσαμε στο 2018 για να ξεμπλοκάρει αυτή η αρρωστημένη κατάσταση για την οποία βασική ευθύνη φέρει το σημερινό μέλος της Επιτροπής που όρισε ο Πρωθυπουργός.
Έτσι καλείται ο ελεγχόμενος να γίνει ελεγκτής. Πέρα από θέμα ηθικό, αντιδεολογικό, είναι ζήτημα ουσίας και δημιουργούνται εύλογα ερωτηματικά για τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης.
Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε την στενή συγγενική σχέση του υπερυπουργού Γιώργου Γεραπετρίτη που ανέλαβε το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, με γνωστό κατασκευαστή (που έχει έντονη παρουσία σε έργα του ΟΣΕ-ΕΡΓΟΣΕ), τότε το αίσθημα ανασφάλειας και οι φόβοι για επιχείρηση συσκότισης, δικαίως γιγαντώνουν και έχουν δημόσια εκφραστεί.