Γιγάντια ώθηση στην από τα πριν γοργά αναπτυσσόμενη αγορά ακινήτων στην Τουρκία έδωσε ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Και αυτό γιατί μετά τη ρωσική εισβολή, πολλοί ήταν οι Ρώσοι αλλά και οι Ουκρανοί, οι οποίοι έσπευσαν να αγοράσουν ακίνητα στην Τουρκία (καθώς με την απόκτηση κατοικίας άνω των 400.000 ευρώ αποκτά κανείς τουρκική υπηκοότητα), ωθώντας ακόμη υψηλότερα τις τιμές στην αγορά.
Είναι τέτοια, πλέον, η ανάπτυξη της αγοράς ακινήτων που αναλυτές προειδοποιούν πλέον για έκρηξη της «φούσκας» που έχει δημιουργηθεί.
Τι δείχνουν τα στοιχεία
Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS), της κεντρικής τράπεζας των κεντρικών τραπεζών, οι τιμές των κατοικιών στην Τουρκία αυξήθηκαν κατά 51% μόνο κατά το περασμένο έτος– περισσότερο από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη οικονομία, αναφέρει η Welt. Από τις αρχές του 2020 έως το τέλος του 2022, υπερδιπλασιάστηκαν, σύμφωνα με τα στοιχεία της τράπεζας.
Τα στοιχεία αυτά, που δημοσιεύονται από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα του Σεντ Λούις, αφορούν πραγματικές αυξήσεις τιμών, πράγμα που σημαίνει ότι ο εξαιρετικά υψηλός συνολικός πληθωρισμός της Τουρκίας έχει ήδη συνυπολογιστεί. Στο αποκορύφωμά του τον περασμένο Οκτώβριο, ο πληθωρισμός ξεπερνούσε το 80%- πιο πρόσφατα μετρήθηκε λίγο κάτω από το 40%.
Οι τιμές της BIS ισχύουν για ολόκληρη την Τουρκία, ενώ στη Κωνσταντινούπολη των 16 εκατ. κατοίκων, οι τιμές των ακινήτων αυξήθηκαν πολύ πιο γρήγορα. Η εταιρεία συμβούλων Endeks εκτιμά ότι η τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο εκεί έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 500% τα τελευταία δύο χρόνια. Αλλά αυτό δεν λαμβάνει υπόψη τον πληθωρισμό.
Παράλληλα, δεν διαφαίνεται κάποιο τέλος στην αναπτυξιακή αυτή πορεία. «Αναμένουμε ότι η αύξηση των τιμών των κατοικιών θα ξεπεράσει και φέτος τον πληθωρισμό», λέει η Μάγια Σενούσι της Oxford Economics.
Η εξέλιξη αυτή οφείλεται κυρίως στον πληθωρισμό και στην πολιτική της κεντρικής τράπεζας υπό τον Ερντογάν, την οποία οι παρατηρητές χαρακτηρίζουν ευγενικά «ανορθόδοξη». Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει εδώ και καιρό τη στρεβλή θέση ότι ο υψηλός πληθωρισμός μπορεί να καταπολεμηθεί με χαμηλότερα επιτόκια.
Υπό την αιγίδα του, οι επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών, οι οποίοι έχουν αντικατασταθεί αρκετές φορές, έχουν αναγκαστεί να μειώσουν τα επιτόκια. Πρόκειται για μια νομισματική πολιτική που έρχεται σε αντίθεση με όλα τα εγχειρίδια, σχολιάζει η Welt.