Παρά την απουσία της τελευταίας στιγμής του Ντίνου Μήτογλου, οι παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη ανταποκρίθηκαν τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση και φρόντισαν πάρουν αυτό που ήθελαν. Το ομοσπονδιακό μας συγκρότημα είχε ορισμένα άσχημα διαστήματα, αλλά αυτό είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό, ωστόσο σίγουρα θα πρέπει να τα περιορίσει στη συνέχεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Η Ιορδανία ξεκίνησε καλύτερα την αναμέτρηση. Ντουβερίογλου και Τζέφερσον βρήκαν τρόπο να σκοράρουν για 10-4 (3’). Η αλλαγή της ελληνικής άμυνας από man to man σε ζώνη match up βοήθησε αρκετά, οι αντίπαλοι σταμάτησαν να σκοράρουν με ευκολία και έτσι το ομοσπονδιακό μας συγκρότημα με πλουραλισμό στο σκοράρισμα ισοφάρισε στους 14 πόντους (8’). Το πρώτο εύστοχο τρίποντο της Ελλάδας ήρθε από τον Ρογκαβόπουλο και έδωσε για πρώτη φορά το προβάδισμα με 14-17. Η κόρνα λήξης της πρώτης περιόδου βρήκε το ταμπλό να γράφει 14-19.
Η Ελλάδα είχε βρει ξεκάθαρα ρυθμό, η άμυνα δέχτηκε πόντο από τους αντιπάλους της μετά από 5:52 (με βολή μάλιστα) ως τότε όμως Λαρεντζάκης, Χατζηδάκης και οι άλλοι παίκτες του Ιτούδη είχαν φροντίσει (15-23, 12’). Ο Παπαπέτρου με έξι διαδοχικούς πόντους και μία ασίστ για τρίποντο του Γουόκαπ ήταν αυτός που έστειλε τη διαφορά σε διψήφιο επίπεδο (25-35, 17’). Η Ιορδανία έβρισκε λύσεις μόνο με τον νατουραλιζέ της, Χόλις Τζέφερσον όμως δεν ήταν αρκετός. Σε αντίθεση με τον νατουραλιζέ της Ελλάδας αφού ο Γουόκαπ με δύο σερί τρίποντα (13π. ημίχρονο) έκανε το 32-46 λίγα δευτερόλεπτα πριν την ανάπαυλα.
Στην τελευταία περίοδο χρειαζόταν σοβαρότητα και άμυνα. Κι η εθνική ομάδα τα έκανε και τα δύο με αποτέλεσμα το 62-72 (34’). Η Ιορδανία κουράστηκε, ξέμεινε από λύσεις και η Ελλάδα «καθάρισε» το ματς με τους Λαρεντζάκη και Παπαπέτρου να προσφέρουν τις λύσεις που απαιτούσαν οι στιγμές (63-79, 35’). Το τελευταίο πεντάλεπτο είχε διαδικαστικό χαρακτήρα με την κόρνα της λήξης να βρίσκει την Ελλάδα νικήτρια με