ΒΡΩΜΙΑ»
Του Robert Schneider
Aπό Δευτέρα 9 Οκτωβρίου
Ένα συγκλονιστικό έργο για τον «ξένο» ανάμεσα μας, την μοναξιά, την ελπίδα και τα όνειρα που ξεπερνούν τα σύνορα
Σκηνοθεσία, Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
——————————————————————————-
Συνέντευξη της Κατερίνας Πολυχρονοπούλου στο OTAVOICE
- Πώς προέκυψε η ιδέα να σκηνοθετήσετε τη “Βρωμιά”;
Η πρόταση ήρθε από τον Κωνσταντίνο Φάμη. Και ανταποκρίθηκα αμέσως. Μεγάλη η πρόκληση να σκηνοθετείς έναν τόσο σημαντικό μονόλογο.
- Τί είναι η “βρωμιά” για εσάς;
Βρωμιά είναι να φέρεσαι με βία στον συνάνθρωπο, να μην αποδέχεσαι τη διαφορετικότητα, οι γυναικοκτονίες, η βία κάθε οθόνης, η άνοδος του φασισμού, οι ρατσιστικές επιθέσεις, οι ομοφοβικές επιθέσεις, οι δολοφονίες, η λεκτική και σωματική βία, η αγένεια, η έλλειψη παιδείας, οι πυρκαγιές, η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο, οι πλημμύρες, οι καταστροφές…
- Ποιες ήταν οι προκλήσεις στη σκηνοθεσία ενός έργου, εμβληματικού θα έλεγε κανείς.
Η «Βρωμιά» είναι ένα κείμενο με αρκετές δυσκολίες. Ο ήρωας, μέσα από τη μοναξιά που βιώνει και τον εγκλεισμό στο σπίτι του πολλές ώρες, μέχρι να έρθει η ώρα να πουλήσει τα τριαντάφυλλά του, γιατί με αυτόν τον τρόπο επιβιώνει, περνάει σ’ ένα παιχνίδι ρόλων. Άλλοτε νοσταλγεί την πατρίδα του και τους αγαπημένους του, κι άλλοτε μεταμορφώνεται ακόμα και σ’ όλους αυτούς που συναντά και τον εχθρεύονται. Δουλέψαμε εξαιρετικά με τον Κωνσταντίνο και προσπαθήσαμε να φωτίσουμε πολλά σημεία του εξαιρετικά σύνθετου αυτού ρόλου. Και κυρίως, αγαπήσαμε πολύ τον Σαντ.
- Πώς θα περιγράφατε τον χαρακτήρα του Σαντ;
Ο Σαντ, ένας νέος, φοιτητής, λάτρης της φιλοσοφίας και της Γερμανικής λογοτεχνίας, λιποτάχτησε από τη χώρα του για να ζήσει στη Γερμανία, τη χώρα που τον είχε μαγέψει από παιδί. Και διαψεύστηκε… Βρέθηκε σ’ έναν όμορφο τόπο, στον οποίο όμως, ήταν ο ξένος, ο κυνηγημένος, αυτός που πρέπει να κρύβεται, να μην ξέρει κανείς ούτε το επώνυμό του. Δεν έχει έρθει νόμιμα. Απομονώνεται. Φοβάται και τον φοβούνται. Πληγώνεται η αξιοπρέπεια και η περηφάνια του. Δεν είναι αποδεκτός. Αντιμετωπίζει την εχθρότητα των συνανθρώπων του. Και τις λίγες φορές που κάποιος θα τον κοιτάξει στα μάτια ή θα του μιλήσει με σεβασμό, τις επαναφέρει στη μνήμη του με συγκίνηση. Νοσταλγεί την πατρίδα του και την οικογένειά του αλλά δεν μπορεί να επιστρέψει. Παρόλα αυτά συνεχίζει να ονειρεύεται, να ελπίζει. Γίνεται ο καθρέφτης μας. Μας θυμίζει πως έχουμε χάσει μεγάλο μέρος της ανθρωπιάς μας. Πως η βία καθημερινά αυξάνεται και γινόμαστε έως και επικίνδυνοι ο ένας για τον άλλον.
- Ποιες σκέψεις μπορεί να έχει ο θεατής φεύγοντας από την παράσταση;
Ευαισθητοποίηση με αφορμή όσα συμβαίνουν στον ήρωα του έργου ώστε να αρχίσει να βλέπει με λίγο περισσότερη τρυφερότητα τον άλλον, αποδεχόμενος την όποια διαφορετικότητα μπορεί να έχει. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Και κανείς δεν ξέρει τι έχει ζήσει, τι παιδεία έχει, τι ιστορία έχει κάθε ένας, μια, ένα από μας.
- “Γι’ αυτά που δεν μπορείς να μιλήσεις, πρέπει να μιλάς!”, σε τι ποσοστό το κάνουμε εμείς οι άνθρωποι;
Μιλάμε, αλλά δυστυχώς, πλέον μόνο μέσα από τα social. Η οθόνη κάνει πολύ καλή δουλειά, αφού κατευθύνει συνειδήσεις, αποφάσεις, μνήμες, πράξεις. Όλα πλέον ξεχνιούνται πολύ γρήγορα. Ο θυμός, η αλήθεια, όλες οι δυσάρεστες καταστάσεις που βιώνουμε, εκτονώνονται μέσα από διαδικτυακές αντιδράσεις και διαφωνίες μεταξύ μας. Και μάλιστα, με την ίδια ταχύτητα, με την οποία διαδίδονται και εγείρουν διαμαρτυρίες.
- Παράγει η Ελλάδα σήμερα πολιτισμό;
Η Ελλάδα πάντα θα παράγει πολιτισμό. Κι αυτό φαίνεται από τα πάρα πολλά πολιτιστικά events που διοργανώνονται καθημερινά. Όμως, πόσο «πολιτισμένοι» είμαστε στην καθημερινότητά μας; Πόσο μας ενδιαφέρει ο συνάνθρωπός μας; Πόσο αποδεχόμαστε τη μοναδικότητα κάθε ανθρώπου; Πόσο σεβόμαστε τον άλλον; Αυτό, νομίζω, ότι πρέπει να αναζητήσουμε μέσα από τη μεγάλη παραγωγή πολιτισμού. Πώς να γίνουμε λίγο καλύτεροι άνθρωποι.
Λία Τσεκούρα,
Μουσικοπαιδαγωγός, Κριτικός Θεάτρου
MA in Arts & Culture Management.
Ταυτότητα της παράστασης:
Συντελεστές
Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
Σκηνικό/Κουστούμι: Παναγιώτα Κοκκορού
Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Μαθές
Σχεδιασμός φωτισμών: Κωνσταντίνος Φάμης
Σχεδιασμός αφίσας: Κάρολος Πορφύρης
Φωτογραφία αφίσας: Γιώργος Γιαννίμπας
Επικοινωνία: Τζίνα Φουντουλάκη
Εκτέλεση Παραγωγής: Νικήτας Καστής
Στον ρόλο του Σαντ, ο Κωνσταντίνος Φάμης
Πληροφορίες Παράστασης
Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Θέατρο Πλύφα
Από 9 – 31 Οκτωβρίου
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 12€
Μειωμένο(φοιτητές, άνεργοι, ΑΜΕΑ, άνω των 65): 8€
ΠΡΟΣΦΟΡΑ : Γενική είσοδος 8€ στις δύο πρώτες παραστάσεις 9&10/10
Διάρκεια παράστασης
70 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Προπώληση εισιτηρίων
Viva,gr
https://www.more.com/theater/vromia/
Πληροφορίες – κρατήσεις
Τηλ.: 6946649550
Facebook Page
https://www.facebook.com/vromia/