Ένα μήνα σχεδόν μετά τις Ευρωπαϊκές εκλογές, και ακόμα τα ΜΜΕ και τα κόμματα στέκονται στα ποσοστά που έλαβε το κάθε κόμμα.
Κάνοντας συγκρίσεις και αναγωγές με τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών! Για την ταμπακέρα καμία συζήτηση. Και η ταμπακέρα είναι μεγάλη και ακριβή. Η πορεία και το μέλλον της Ε.Ε.!
Αναρωτιέμαι εάν τόσο στους πολιτικούς μας όσο κυρίως στον λαό, έχει γίνει αντιληπτό το μέγεθος της επιρροής των αποφάσεων και πρωτοβουλιών των Οργάνων της Ε.Ε. στην καθημερινότητα των πολιτών, στις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας μας και κατ’ επέκταση την κρισιμότητα των επιλογών.
Ξεκινώντας από τις επιλογές των υποψηφίων των κομμάτων, στις λίστες υποψηφίων για μια θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και ακολούθως τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων.
Φοβάμαι ότι υπάρχει πλήρης άγνοια ή θα έλεγα ελαφρότητα στην διαχείριση της ψήφου για την Ευρωβουλή.
Η Ελλάδα έχει την τύχη να είναι μέλος της Ε.Ε. Κάνοντας μια επισκόπηση σ’ αυτό τον μεγαλύτερο παγκόσμια Οργανισμό, των 448,8 εκατομμυρίων κατοίκων (15,8% του παγκόσμιου πληθυσμού), των 19.397 τρις ευρώ (ΑΕΠ), του ενιαίου Νομίσματος (πλέον 8) κλπ, την εξελικτική πορεία του από την
διακήρυξη του Robert Shuman (9/5/1950), την ΕΚΑΧ της Συνθήκης των Παρισίων (18/4/1951), την ίδρυση της ΕΥΡΑΤΟΜ (25/3/1957) και της ΕΟΚ (1/1/1958), την Συνθήκη της συγχώνευσης την 1 η Ιουλίου 1967, την Συνθήκη του Μάαστριχτ, μέχρι την Συνθήκη του Σέγκεν και τα επόμενα στάδια για την ολοκλήρωση της, αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος και τη σημασία του θεσμικού του και ουσιαστικού του ρόλου.
Μια Ένωση που αφού πέτυχε τον πρώτο στόχο για αποφυγή πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών και την απομόνωση των ακραίων μορφών εθνικισμού, μετά τον καταστροφικό Β΄Παγκόσμιο πόλεμο έθεσε νέους στόχους και πετυχαίνει:
– την ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων και προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων
– να διαθέτει εμπορική πολιτική προς τις τρίτες χώρες
– να εφαρμόζει περιφερειακή πολιτική για την στήριξη των φτωχότερων Περιφερειών
– να επιδιώκει να αποτελέσει ένα χώρο Ελευθερίας – Ασφάλειας – Δικαιοσύνης
– να προωθεί μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλεια προς το παρόν σε διακυβερνητικό επίπεδο.
Μια Ενιαία Αγορά (30 χρόνια το 2023) ορόσημο της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που αφορά σε 23 εκατομμύρια επιχειρήσεις, 128 εκατομμύρια απασχολούμενους, με ενδο-ενωσιακές πράξεις ύψους 965 δις ευρώ (στον τομέα των υπηρεσιών), ενδο-ενωσιακές εξαγωγές ύψους 3.428 δις ευρώ στον τομέα των αγαθών, ενδο-ενωσιακές επενδύσεις ύψους 8.163 δις ευρώ.
Μια περιφερειακή πολιτική που μόνο το Ταμείο Συνοχής 30 χρόνια μετά την σύστασή του εκταμίευσε 179 δις ευρώ για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή της Ε.Ε.
Και πρόσφατα το Σχέδιο Ανάκαμψης Next Generation E.U. ύψους 800 δις, μοχλό ανάπτυξης των κρατών μελών με κύριους στόχους την ψηφιακή σύγκλιση και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Ανατρέχοντας στην έκθεση της Επιτροπής για το 2023*, είναι εντυπωσιακός ο πλουραλισμός αλλά και το μέγεθος των πρωτοβουλιών της Ε.Ε. με τα θεσμικά της Όργανα (Επιτροπή, Συμβούλιο, Κοινοβούλιο) επικουρoύμενα από (το Δικαστήριο, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα) και από τους Συμβουλευτικούς Φορείς
(όπως Κοινωνική και Οικον. Επιτροπή, Επιτροπή Περιφερειών, «Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή», Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο κλπ). Δράσεις που διαρθρώνονται σε 8 κεφάλαια.
Ενδεικτικά αναφέρονται στην:
– Ενίσχυση της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας της Ε.Ε. (χρηματοπιστωτικά συστήματα, ενιαία αγορά, φορολογία κλπ)
– Δημιουργία μιας κλιματικά ουδέτερης και ενημερούσας Ευρώπης (Πράσινη Συμφωνία, αντιμετώπιση της κλιματικής, περιβαλλοντολογικής κρίσης, κυκλική οικονομία, μηδενική ρύπανση κλπ).
-Διασφάλιση οικονομικά προσιτής, ασφαλούς και βιώσιμης ενέργειας για την Ευρώπη(Ενεργειακή ασφάλεια, πράσινη ενέργεια κλπ)
– Μια Ευρώπη έτοιμη για την ψηφιακή εποχή (ψηφιοποίηση για τους πολίτες, ψηφιακές δεξιότητες, ψηφιακή τεχνολογία για την βιομηχανία κλπ)
-Οικοδόμηση μιας δίκαιης και κοινωνικής Ευρώπης (δίκαιη οικονομία για την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, στήριξη των εργαζομένων, εκπαίδευση – κατάρτιση – Δια βίου μάθηση – προστασία των
καταναλωτών κλπ)
-Προστασία των πολιτών και των ελευθεριών (Μεταναστευτική πολιτική, χώρος Σέγκεν, καλύτερη υγεία κλπ)
– Προώθηση των Ευρωπαϊκών συμφερόντων και αξιών στον κόσμο (κρίση στην Μέση Ανατολή, Ασφάλεια και άμυνα, πολιτική γειτνίασης και διεύρυνση, ανθρωπιστική βοήθεια και πολιτική προστασία κλπ
-Θεσμικές εξελίξεις και ενίσχυση της Δημοκρατίας (βελτίωση της νομοθεσίας, κράτος δικαίου, δικαστικό σύστημα, διαφθορά, πολυφωνία και ελευθερία των ΜΜΕ)
-Η διαχείριση του πολέμου Ουκρανίας – Ρωσίας
*https://op.europa.eu/webpub/com/general-report-2023/el/ ,
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, τα εντυπωσιακά νούμερα και την σπουδαιότητα των θεμάτων η χώρα μας μεγάλη ωφελημένη από την συμμετοχή της στην μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια, όχι μόνο στην άντληση κεφαλαίων για υποδομές και υπηρεσίες εκσυγχρονισμού της, αλλά και στην προώθηση των αναγκαίων
μεταρρυθμίσεων για την πολυπόθητη σύγκληση, αφού έχει ακόμη μεγάλη απόσταση να διανύσει αλλά και πολλά θέματα να επιλύσει όπως μεταναστευτικό, γειτνίαση κ.λπ., μετέχει στη νέα πενταετή Διακυβέρνηση.
Την 23/6/24 εκλέχθηκε η Ελληνική Αντιπροσωπεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κρατώντας σοβαρές επιφυλάξεις για την επάρκεια πολλών εκ των «εκλεκτών» του «σοφού» λαού μας, αφού επικράτησε και πάλι το ανίκητο (στις εκλογές) κριτήριο της αναγνωρισιμότητας και της δημοφιλίας, αναρωτιέμαι εάν υπάρχει ένα στοιχειώδες πρόγραμμα, βασικών τουλάχιστον αρχών και θέσεων, που θα υπηρετήσουν οι Ευρωβουλευτές μας, στα διάφορα Κοινοτικά Όργανα που θα στελεχώσουν. Όπως υπάρχει, στην τελευταία παράταξη του τελευταίου Δήμου της χώρας.
Στην προεκλογική τουλάχιστον περίοδο δεν ακούσαμε κάτι σχετικό, ενώ η εμπειρία λέει ότι ούτε και κατά τη διάρκεια της τρέχουσας θητείας τους θα ακούσουμε.
Ίσως κάποιες ανακοινώσεις από τις συναντήσεις του Πρωθυπουργού για μείζονα θέματα και κάποια “newsletters” μερικών περισσότερο ευαισθητοποιημένων ευρωβουλευτών για την προσωπική τους δράση.
Eκτός όμως από τις «γραμμές» που παίρνουν οι ευρωβουλευτές στις ευρω- ομάδες που ανήκουν, για την ψήφιση των διαφόρων θεμάτων, ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ που θα προστατεύει τα κεκτημένα και θα προωθεί τα δίκαια αιτήματα της χώρας μας;
Δεν πρέπει να υπάρχει ένα συντονιστικό όργανο διακομματικό, που τουλάχιστον στα εθνικά θέματα, θα ομονοεί, θα χτίζει συμμαχίες με άλλα κράτη, και μέσα από την ευρωομάδα που ανήκει ο καθένας θα προωθεί τα εθνικά συμφέροντα;
Θα λειτουργεί σαν λόμπι για τα δίκαια αιτήματα της χώρας μας;
Και τελικά να μην βλέπουμε θλιβερά φαινόμενα εξαγωγής της πόλωσης των κομμάτων του Εθνικού Κοινοβουλίου στα Όργανα της Ε.Ε., με την καταψήφιση θεμάτων εθνικού ενδιαφέροντος και την διαχείριση προβλημάτων εθνικού συμφέροντος με βλαπτικό για την χώρα τρόπο;
Είναι δυνατόν να μην υπάρχει ένα φόρουμ διαλόγου και ενημέρωσης για τα τεκταινόμενα στην Ε.Ε. όπως υπάρχει στην ίδια την Ε.Ε. και να καλείται ο Έλληνας πολίτης να ασχοληθεί ξανά, με τον τεράστιο αυτόν Οργανισμό και το έργο του, στις επόμενες Ευρωεκλογές, με την απλή ψήφιση των εκλεκτών των κομμάτων;
Απλοί προβληματισμοί ενός απλού πολίτη…
Σεπτέμβριος 2024
Παύλος Καμάρας
Πρόεδρος ΕΝ.Δ.Α.