Άρθρο του Χρίστου Πλευριά
Μόνο αν κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλό μας, θα ανατρέψουμε την παραδοχή ότι στο λιμάνι του Κατακόλου γίνεται μια επίμονη, φιλόδοξη αλλά και φιλότιμη προσπάθεια, να αλλάξουν προς την βελτίωση της σημερινής και πολύ περισσότερο της προσφάτως παρελθοντικής του εικόνας πράγματα.
Μπορεί να διαφωνούμε με την φιλοσοφία ή τον τρόπο που επιχειρείται κάτι τέτοιο, και αυτό είναι φυσιολογικό, ανθρώπινο και εύλογο. Δεν συμβαίνει άλλωστε να συμφωνούμε όλοι σε όλα. Θα ήταν αδύνατον έως και απίθανο. Ειδικά σε μια κοινωνία που μας έχει συνηθίσει σε μια ιδιότυπη συμπεριφορά παντογνωσίας, να έχουμε επίσης άποψη όλοι για όλα…
Στο επίνειο του Πύργου υπάρχει αναμφιβόλως ένας συγκεκριμένος σχεδιασμός παρεμβάσεων. Μόλις πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε από τον ίδιο τον Περιφερειάρχη Δυτ. Ελλάδος το μεγάλο έργο που στοχεύει να δώσει μια άλλη ποιοτική αναβάθμιση στο λιμάνι και την κοινότητα.
Στον ίδιο χώρο είδαμε σημαντικές πολιτικές παρουσίες, η συμβολή των οποίων στο εγχείρημα των αλλαγών έχουν άλλοτε ουσιαστική, πολλές φορές αθόρυβη, και κάποιες λιγότερες, σημειολογική συμμετοχή.
Η σχέση με τους παράγοντες τουρισμού και κρουαζιέρας, δείχνει και αυτή να κινείται στη θετική κατεύθυνση με τις απαιτήσεις των πρώτων να μετατρέπονται σε «πονοκέφαλο» για τους ανθρώπους του Λιμενικού Ταμείου, αλλά ταυτοχρόνως να δίνουν ευκαιρία διορθωτικών πρωτοβουλιών και νέων διεκδικήσεων.
Και παράλληλα παρά τα προβλήματα και τις αξεπέραστες δυσκολίες που ενίοτε εμφανίζονται το Κατάκολο δειλά – δειλά έγινε τα καλοκαίρια σημείο αναφοράς και για τον πολιτισμό επιτυγχάνοντας πέραν των άλλων την συνεργασία με φορείς, συλλόγους και κυρίως με τη νεολαία του τόπου που βρίσκει εκεί χώρο και χρόνο να δραστηριοποιηθεί.
Άφησα τελευταία την περίπτωση της ονοματοδοσίας του λιμανιού σε «Ιωάννης Σπ. Λάτσης», για την οποία ανεξαρτήτως, των όποιων διαφορετικών θέσεων και αν υπάρχουν, το πρόσημο πάντα θα βγαίνει θετικό. Είτε το θέλουμε, είτε όχι προσδίδει αίγλη, ικανή να δώσει στο μέλλον δυναμική με διεθνή αντίκτυπο, αν συνοδευτεί σταθερά από βήματα ανάπτυξης που θα αναδεικνύουν το Δήμο Πύργου και την Ηλεία.
Τα παραπάνω στο σύνολό τους προκαλούν κατά καιρούς αντιδράσεις. Αναμενόμενο… Ακόμη και όταν προέρχονται από «εσωτερικά κτυπήματα». Και τα οποία βασίζονται στην αναφορά πληθώρας εγγράφων, αιτιάσεων, νόμων, διατάξεων και αριθμών που αρχικώς εντυπωσιάζουν και συμβάλλουν στην δημιουργία αρνητικού κλίματος. Είναι αυτό που συχνά παρατηρείται «Με το λέγε, λέγε όλο και κάτι θα μείνει…».
Βεβαίως αναφέρομαι στην αποστολή των στοιχείων από το Γραμματέα του Δήμου προς πάσαν κατεύθυνσιν, που εκπλήσσει τόσο για το χρόνο και την μεθοδολογία της, όσο και για την ασθενή δομή λειτουργίας της δημ. αρχής, αντιληπτής πλέον στην συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.
Ο στενός συνεργάτης του Δημάρχου με πρόταση του οποίου εξασφάλισε μέσα από τις διαδικασίες που προβλέπονται την θέση Γραμματέα κατηγορεί δημοσίως και αναλυτικώς με ιδιαίτερα γραφειοκρατικό – δημοσιοϋπαλληλικό τρόπο (ιδανικό για τους…αφελείς), πρακτικές του Νομικού Προσώπου, την πολιτική και αυτοδιοικητική ευθύνη του οποίου έχει ο ίδιος ο Δήμαρχος!
Όπως και να ‘χει η άλλη άποψη δεν έχει ακουσθεί ακόμα. Οι απαντήσεις πιστεύω ότι δεν θα αργήσουν να έρθουν. Χρειάζονται άλλωστε για να βγάλει ο καθένας ψύχραιμα τα συμπεράσματά του. Στο Δήμο Πύργου «χάνουν τη μπάλα», αλλά αυτό λίγη σημασία έχει για τους πολίτες που ταλαιπωρούνται καθημερινώς σε μια πόλη που τους «πνίγει», τους εκνευρίζει, τους υποβιβάζει την ποιότητα της ζωής και δοκιμάζει με τα… ευτράπελα των αρχόντων της τις αντοχές τους.
Όσο για το λιμάνι; Ας το κρατήσουμε μακριά από καθετί που το «πληγώνει» και από την καχυποψία των καιρών, η οποία εύκολα γίνεται «όπλο» στο πεδίο της αντιπαράθεσης των επερχόμενων δημοτικών εκλογών. Γιατί κάπου εκεί είναι τελικά η αιτία…
