Ψηφίστηκε ο πολυπόθητος νόμος 4611/2019 για την ρύθμιση οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία ο οποίος αφορά κυρίως ελεύθερους επαγγελματίες αλλά μαζί με αυτών εισήλθαν και νέες διατάξεις οι οποίες κατά την ταπεινή μου άποψη δεν είναι προς το συμφέρων ούτε του ασφαλισμένου αλλά ούτε και της αγοράς.
Συγκεκριμένα το άρθρο 25 του ως άνω νόμου εισάγει ένα νέο προ πετούμενο για την μεταβίβαση ακινήτου. ‘Εως τώρα γνωρίζαμε ότι για την μεταβίβαση ακινήτου μεταξύ άλλων απαιτείτε και φορολογική ενημερότητα και σε περίπτωση οφειλής προς την φορολογική διοίκησης η συμβολαιογράφος όφειλε να παρακρατήσει από το τίμημα το ποσό της οφειλής και να το αποδώσει στην εφορεία. Ακριβώς με την ίδια λογική πλέον απαιτείτε ασφαλιστικήενημερότητα, και εάν υπάρχει οφειλή προς τον ασφαλιστικό φορέα και έχει μεν διακανονιστεί αλλά δεν είναι διασφαλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια, η συμβολαιογράφος οφείλει να παρακρατήσει το ποσό της οφειλής και να το αποδώσει. “ Αν υφίσταται οφειλή που δεν είναι ρυθμισμένη, χορηγείται από τον ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ βεβαίωση οφειλής, που υπέχει θέση ασφαλιστικής ενημερότητας προς τον σκοπό της μεταβίβασης, με τον επιπρόσθετο όρο παρακράτησης του ποσού της οφειλής από το τίμημα και απόδοσής του στον οικείο φορέα από τον συμβολαιογράφο.
Για τη μεταβίβαση ακινήτου λόγω χαριστικής αιτίας, εφόσον υφίσταται οφειλή, ρυθμισμένη ή μη, χορηγείταιαπό τον ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ βεβαίωση ασφαλιστικής ενημερότητας προς το σκοπό της μεταβίβασης ή της παραχώρησης, εφόσον υπάρχει ισόποση διασφάλισή της.”
Δηλαδή ακόμα και αν είναι ρυθμισμένη η οφειλή και τηρείτε η ρύθμιση , αλλά δεν είναι διασφαλισμένη, δηλαδή δεν υπάρχει εμπράγματη ασφάλεια σε ακίνητο…..” Η οφειλή θεωρείται διασφαλισμένη ιδίως όταν παρέχεται εμπράγματη ασφάλεια σε άλλο ακίνητο κυριότητας του οφειλέτη ή όταν προσκομίζεται εγγυητική επιστολή πιστωτικού ιδρύματος ισόποσης αξίας” για να μεταβιβάσεις το οποιοδήποτε ακίνητο σου θα πρέπει είτε να σου παρακρατήσει η συμβολαιογράφος το ποσό που οφείλεις είτε να παρέχεις άλλη ισόποση διασφάλιση.
Ο παραλογισμός και η πίεση όμως δεν εξαντλείτε στο παραπάνω άρθρο καθώς στο άρθρου 27 εισέρχεται ένα νέο προαπαιτούμενο και για τις δανειοδοτήσεις μεταξύ ιδιωτών, και συγκεκριμένα θα απαιτείτε ασφαλιστική ενημερότητα “για τη σύναψη και την ανανέωση συμβάσεων δανείων, πιστώσεων και χρηματοδοτήσεων από τράπεζες και λοιπά πιστωτικά ιδρύματα για ποσό άνω των έξι χιλιάδων (6.000) ευρώ…..” και σε περίπτωση “ύπαρξης ρυθμισμένης ή μη οφειλής, χορηγείται βεβαίωση οφειλής, η οποία επέχει θέση ασφαλιστικής ενημερότητας υπό την προϋπόθεση ότι στους όρους της δανειακής σύμβασης προβλέπεται η ολοσχερής ή τμηματική καταβολή της οφειλής προς τον ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ορίζει η απόφαση της παραγράφου 1 του άρθρου 29.”
Δηλαδή για να πάρει ένας ελεύθερος επαγγελματίας δάνειο όχι μόνο πρέπει να προσκομίζει ασφαλιστική ενημερότητα αλλά θα πρέπει να υπάρχει ειδικός όρος στην όποια δανειακή σύμβαση προς εξασφάλιση του ασφαλιστικού φορέα!!!!!!! Αν δηλαδή στο μέλλον για οποιοδήποτε λόγο εκπέσει της ρύθμισης ή δεν καταφέρει να καταβάλει εισφορές θα υπάρχει λόγος καταγγελίας και της δανειακής σύμβασης με το οποιοδήποτε τραπεζικό Ίδρυμά;
Με ποια λογική το κράτος παρεμβαίνει στην ελεύθερή αγορά κατ’ αυτόν τον τρόπο; Πως είναι δυνατόν να δανειοδοτηθούν επιχειρήσεις και να υπάρχει η πολυπόθητη ανάπτυξη όταν τίθενται τέτοια παράλογα εμπόδια από το ίδιο το κράτος.
Γιατί θα έπρεπε το αν θα συνταξιοδοτηθεί ένας ελεύθερος επαγγελματίας η όχι, η αν χρωστά για το σκοπό αυτό στον ασφαλιστικό του φορέα η όχι να αποτελεί μέρος του αντικειμένου δανειοδότησης του από ιδιωτικό ίδρυμα. Θεωρώ ότι η παραπάνω διάταξη μεταξύ άλλων είναι άκρως αντισυνταγματική καθώς είναι βέβαιο ότι προσκρούει σε αρκετά άρθρα του συντάγματος όπως ενδεικτικά το Άρθρο 5 που αφορά την Ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, προσωπική ελευθερία, το Άρθρο 17 που αφορά την Προστασία της ιδιοκτησίας, το άρθρο 25 -Αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου, προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Τι εξασφαλίσεις δίνει το κράτος ότι δεν θα μεταβληθούν τα όρια ηλικίας και οι συντάξεις των μελλοντικών συνταξιούχων, και ειδικότερα των ελεύθερών επαγγελματιών, οι οποίοι καλούνται να καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές χωρίς αντίκρισμα και στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς να έχουν επαρκεί έσοδα να ανταποκριθούν και με κίνδυνο της βιωσιμότητας της επιχείρησης τους και της ίδιας τους της οικογένειας;
Διαβάζοντας πολλές από τις διατάξεις του νόμου που αφορά την ρύθμιση για τις ασφαλιστικές εισφορές των μη μισθωτών είναι ξεκάθαρο ότι το κράτος δεν ενδιαφέρεται για την ρύθμιση των οφειλών των μη μισθωτών για να τους δοθεί μια ευκαιρία “επανίδρυσης” , “αναδιοργάνωσης” με πιθανότητα να επιβιώσουν και να ανθίσουν έτσι ώστε να υπάρχει και μελλοντική ελπίδα ανάπτυξής, αλλά για να μπορέσουν να εισπράξουν άμεσα ότι είναι εφικτό έτσι ώστε να μπορέσουν ενδεχομένως να δώσουν και άλλο επίδομα στους νυν συνταξιούχους προ των βουλευτικών εκλογών.
Δεδομένου επίσης των διατάξεων που αφορούν το επιτόκιο της ρύθμισης το οποίο είναι 5% πλέον euribor καθώς επίσης και τις προϋποθέσεις τήρησης της ρύθμισης πιστεύω ότι και αυτή η ρύθμιση θα έχει την τύχη και όλων των προηγούμενων
ΜΑΡΙΑ ΒΙΟΛΕΤΑ ΜΠΕΛΛΟΥ
Δικηγόρος παρ εφέταις
Μέλος ΔΣΑ