Ανοιχτή συζήτηση για τους τρόπους με τους οποίους ο δήμος Αθηναίων και οι πόλεις ευρύτερα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων αλλά και πώς θα μπορούσαν να αποτελέσουν ανάχωμα απέναντι στον νεοφασισμό, διοργάνωσε η δημοτική παράταξη «Ανοιχτή Πόλη» του υποψηφίου δημάρχου Αθηναίων, Νάσου Ηλιόπουλου.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της παράταξής του, ο κ. Ηλιόπουλος αναφερόμενος στο «πρώτο» που θα κάνει «ως αυριανή Δημοτική Αρχή», τόνισε ότι αυτό θα «είναι να σπάσουμε την λογική του “λιγότερα”, να δουλέψουμε για μία πόλη που θα μπορεί και θα δίνει περισσότερα στους ανθρώπους της. Εδώ ακριβώς ξεκινάνε και η πολιτικές συγκρούσεις με ένα σύστημα που ευθύνεται για το γεγονός ότι ο δήμος της Αθήνας χρεοκόπησε, για το γεγονός ότι ο δήμος της Αθήνας έχασε την καθημερινότητα των ανθρώπων της πόλης». Υπογράμμισε ακόμη ότι «στην Αθήνα δεν μπορείς να τα έχεις καλά με όλους, αν θες να αλλάξεις πέντε πράγματα».
Αναφερόμενος στους συνυποψηφίους του είπε ότι «μιλάνε για μια Αθήνα βιτρίνα, μια Αθήνα που το μόνο της άγχος είναι τι θα γίνει με τους τουρίστες, ενώ στην πόλη συνεχίζουν να υπάρχουν χιλιάδες αόρατοι άνθρωποι. Αυτοί οι αόρατοι άνθρωποι μένουν σε αόρατες περιοχές που έχουν απλά την ατυχία ή την τύχη να είναι σε μια συγκεκριμένη χιλιομετρική απόσταση από την πλατεία Συντάγματος». Ο κ. Ηλιόπουλος έκανε λόγο για «μια κοινωνική πολιτική που παράγει ασφάλεια αλλά και αξιοπρέπεια στην πόλη», παρουσιάζοντας «πέντε μικρά βήματα που ο προϋπολογισμός τους δεν ξεπερνά τα 15 εκατομμύρια ευρώ», όπως είπε. Αυτά είναι η δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων, η κατάργηση των τροφείων στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, η επέκταση του προγράμματος σχολικών γευμάτων και στα υπόλοιπα 7.000 παιδιά που φοιτούν στα δημοτικά σχολεία της Αθήνας, η παροχή γευμάτων στις λέσχες φιλίας και η Ίδρυση Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων.
Στην παρέμβαση της, η Έφη Αχτσιόγλου αναφέρθηκε στη δημιουργία της Προοδευτικής Συμμαχίας ως μία «αναγκαιότητα της εποχής μας, η οποία μπορεί να ενσαρκώσει τα οράματα και τις προσδοκίες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, των οικονομικά αδύναμων, όλων αυτών που οι πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων έθεσαν στο περιθώριο και τους φόρτωσαν τα βάρη και τις συνέπειες της κρίσης».
Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου επισήμανε ότι αν και «η αυτοδιοίκηση έχει τα δικά της διαφορετικά χαρακτηριστικά και ως θεσμός, αλλά και σε επίπεδο αντιμετώπισης των τοπικών αναγκών», ωστόσο «οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν παύουν να είναι πολιτικές εκλογές», όπως είπε, και αναφέρθηκε στο «κοινό μέτωπο ενάντια στο φαινόμενο της νεοσυντήρησης, του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς, το οποίο έρχεται να κάνει το μαύρο στίγμα του αισθητό και στην καθημερινότητα της ζωής των πόλεων».
Τέλος ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη δυνατότητα των πόλεων να παρεμβαίνουν, να προσφέρουν περισσότερα στον πολίτη έχοντας νέες αρμοδιότητες και καθήκοντα.