Γράφω αυτό το σύντομο σημείωμα για να υπερασπιστώ, έναντι της ανακοίνωσης της Λαϊκής Συσπείρωσης, τη σοβαρότητα και την ηθική του δημόσιου λόγου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γράφουν χωρίς να παραθέτουν και τα ηχητικά ντοκουμέντα. Αυτά που δείχνουν ως αληθινά περιστατικά είναι απλώς τα συμπεράσματα που βγάζουν οι ίδιοι ( αναφέρομαι στους κυρίους Γκιτάκο, Φατσιλέτο).
Είναι αναμφισβήτητο βέβαια ότι είναι οι τιμιότεροι, οι δικαιότεροι, οι αγωνιστικότεροι και όλοι εμείς οι άλλοι «πουλημένα τομάρια» ( δική μου η εκδοχή για το πώς μας βλέπουν).
Ωστόσο στις διαδικασίες του Συμβουλίου «σκάνε γαϊδαρο» όπως λέει η παροιμία.
Εκείνο το γνωστό γάϊδαρο, που πετάει κιόλας!
Ασχολούνται με την ψήφισή μου, ως βουλευτή, του πρώτου μνημονίου, παραλείποντας την άρνησή μου να ψηφίσω το δεύτερο μνημόνιο με αποτέλεσμα τη διαγραφή μου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός μου, όπως παραλείπουν επίσης να συνοδεύσουν τη φράση του προέδρου κ. Βόσσου με το «πολιτική».
Θα μου πείτε, σιγά τώρα! Ψιλά γράμματα. Όχι! Ο πρόεδρος κ. Βόσσος είναι χρόνια στη δημόσια ζωή με δείγματα προσφοράς στην πόλη, με σθένος και αφοσίωση στην πόλη και το όνομά του υπάρχει παντού σε ό,τι γράφει έργο αναβάθμισης και προσφοράς τα τελευταία 30 χρόνια!
Οι εν λόγω κύριοι είναι χθεσινοί και με πρόσφατες μεταδημοτεύσεις! Και στο τέλος της γραφής κανείς στην οικογένεια του προέδρου κ. Βόσσου, ούτε ο ίδιος, σιτίζονται από το δημόσιο για να μπορεί να το καθυβρίζει με άνεση, ως δήθεν «απολογητής και πιστός εντολοδόχος της Κυβέρνησης».
Επιτέλους ας υπάρξει σοβαρότητα, δεν ψάχνω για αιδώ.
Και μνήμη και κρίση έχουν οι άνθρωποι εδώ και ιστορία έχει αυτή η πόλη!
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΣΠ. ΜΙΧΟΣ