Προβλέπονται δύο Ιταλίες, πιο διχασμένες από πριν, μεταξύ Βορρά και Νότου. Διακυβεύεται, ανάλογα με το ποιος κερδίζει, και η μεταρρύθμιση του κράτους και της διεθνούς πολιτικής, ξεκινώντας από τις σχέσεις με την Ε.Ε.
Οι διεκδικητές της εξουσίας: Enrico Letta, Matteo Salvini, Silvio Berlusconi, Carlo Calenda, Giuseppe Conte και Giorgia Meloni
Είναι ένα καθοριστικό ματς που ανοίγει απόψε, οπότε και θα έρθουν τα αποτελέσματα με κλειστές τις κάλπες . Καθοριστική όπως σε όλες τις πολιτικές εκλογές αλλά περισσότερο από πολλές άλλες πολιτικές εκλογές . Πρώτα απ ‘όλα, γιατί αυτός ο εκλογικός νόμος, ο οποίος μας έδωσε τρεις διαφορετικές πλειοψηφίες σε κάτι παραπάνω από τέσσερα χρόνια, φαίνεται ότι αυτή τη φορά είναι προορισμένος να χαράξει μια σαφή γραμμή μεταξύ νικητών και ηττημένων . Ένα ποσοστό 44 τοις εκατό και η κατάκτηση του ογδόντα τοις εκατό των μονοβουλευτικών εδρών αρκεί για να αποτελέσει μια αριθμητικά συμπαγή πλειοψηφία, τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία. Αλλά δεν είναι μόνο θέμα αριθμών. Φαίνεται περισσότερο από πιθανό το τέλος των κυβερνήσεων εθνικής ενότητας, που απορρίφθηκαν από όλους τους κύριους ηγέτες, με εξαίρεση τον Κάρλο Καλέντα.Η διεθνής θέση της Ιταλίας δεν αμφισβητείται, αλλά ο τρόπος με τον οποίο βρίσκεται κανείς στην Ευρώπη είναι ένα απολύτως ανοιχτό κεφάλαιο. Ένα ισχυρό παιχνίδι ανοίγει για τη μεταρρύθμιση του κράτους, όλοι θέλουν να μειώσουν τους φόρους, αλλά με εντελώς διαφορετικούς τρόπους, υπάρχει μια σύγκρουση για το μέλλον του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, υπάρχουν εκ διαμέτρου αντίθετες αναγνώσεις για το πώς να αντιμετωπιστεί το ζήτημα των μεταναστών , για τα πολιτικά δικαιώματα , για το περιβάλλον. Υπάρχουν δύο Ιταλία, πιο μοιρασμένες από πριν μεταξύ Βορρά και Νότου. Και διακυβεύονται τα πεπρωμένα των ηγετών, τόσο για τους νικητές που φιλοδοξούν να κατακτήσουν κορυφαίες θέσεις όσο και για τους ηττημένους: ανάλογα με τις ψήφους που θα πάρουν, κινδυνεύουν να πεταχτούν. έξω.
Διχασμένοι για την Ευρώπη
Δεν λείπουν οι διαιρέσεις στις διάφορες συμμαχίες για την Ευρώπη και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Giorgia Meloni αναμφίβολα πήρε θέση εναντίον του Πούτιν και για υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής υποστήριξης, για την Ουκρανία. Οι θέσεις των Ματέο Σαλβίνι και Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι πιο διφορούμενες, πιο ευαίσθητες στους λόγους της Ρωσίας. Η Fratelli d’Italia θέλει να αλλάξει τον τρόπο ζωής στην Ευρώπη, «η δωρεάν διαδρομή τελείωσε», είπε ο Μελόνι και διεκδικεί υψηλότερο όριο για την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος. Διαβάστε την κατηγορία ότι θέλει μια Ευρώπη των βέτο, ανίκανη να αποφασίσει κατά πλειοψηφία και κατά συνέπεια πιο αδύναμη στο διεθνές σενάριο. Αλλά το Δημοκρατικό Κόμμα έχει επίσης τον Φρατογιάννι μεταξύ των συμμάχων του, αντίθετο στην αποστολή όπλων στον Ζελένσκι και χλιαρό στις κυρώσεις, με θέσεις πολύ παρόμοιες με αυτές του Κόντε.
Προεδρισμός
Αλλά είναι επίσης στη μορφή του κράτους που ανακοινώνεται η μάχη. Η Giorgia Meloni έχει ως πρώτο σημείο του προγράμματός της την απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, την οποία θεωρεί το πιο ικανό σύστημα για να διασφαλίσει ότι τα παιχνίδια του παλατιού δεν αλλάζουν το νόημα της λαϊκής ψήφου και είναι έτοιμη να προχωρήσει ακόμη και χωρίς διαπραγματεύσεις. με το αριστερό. Οποιοσδήποτε τύπος προβολής, ωστόσο, αποκλείει ότι μπορεί να φτάσει στην πλειοψηφία των δύο τρίτων, και επομένως οποιαδήποτε μεταρρύθμιση θα πρέπει να περάσει από επιβεβαιωτικό δημοψήφισμα. Ακούγεται το όχι από το Δημοκρατικό Κόμμα, ενώ ο Ματέο Ρέντσι άνοιξε τον διάλογο. Το ματς, και η πλειοψηφία και η κυβέρνηση που θα βγει από αυτό, θα είναι τόσο πιο αξιόπιστοι όσο περισσότεροι Ιταλοί έχουν πάει να ψηφίσουν. Προς το παρόν, οι κάλπες ανακοινώνουν πιο ισχυρή αποχή από ό,τι έχει σημειωθεί σε άλλες περιπτώσεις, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι γραμμένο και θα πρέπει να δούμε αν οι συγκρούσεις των τελευταίων ημερών θα μπορέσουν να ξεσηκώσουν το εκλογικό σώμα. Και αν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ του Βορρά και του Νότου, με τα Πέντε Αστέρια που έχουν παίξει μεγάλο μέρος της εκστρατείας τους για το εισόδημα υπηκοότητας, με κάποιο τρόπο προτείνουν εκ νέου την αντίθεση μεταξύ ενός τμήματος της Ιταλίας που βασίζεται στην ευημερία και της μεγαλύτερης παραγωγής της χώρας .
Η μοίρα των ηγετών
Θα είναι μια ψήφος που προορίζεται να σημαδέψει σταθερά τη μοίρα των ηγετών. Η Γιωργία Μελώνη απολαμβάνει την προοπτική μιας ανακοινωμένης επιτυχίας. Αλλά οι διαστάσεις αυτής της επιτυχίας θα είναι που θα καθορίσουν αν θα είναι, χωρίς αμφιβολία, η πρώτη γυναίκα στην Ιταλία που θα γίνει πρωθυπουργός. Κάτι που σίγουρα θα συμβεί αν κερδίσει πολύ περισσότερες ψήφους από τους συμμάχους του μαζί. Ο κύριος ανταγωνιστής της, ο Enrico Letta, υποφέρει από το μειονέκτημα ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει μια μεγάλη συμμαχία και επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στην αναλογική ψηφοφορία. Σημαντικό όριο για το κόμμα του είναι αυτό του είκοσι τοις εκατό. Πάνω από αυτό το ποσοστό υπάρχει τουλάχιστον η πιθανότητα προετοιμασίας ρεβάνς, πολύ πιο κάτω δεν θα ήταν εύκολο να αποφευχθεί η παραίτηση. Ρισκάρει πολλά και ο Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος είδε τη συγκατάθεσή του να διαβρώνεται σταδιακά,
Το όριο του 10%.
Η Forza Italia χρειάζεται ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα, κάτω από το οποίο δεν θα αμφισβητείται η ηγεσία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος είναι ένα με το πλάσμα του, αλλά θα υπήρχε ισχυρός κίνδυνος πειρασμού για τους εκλεγμένους να αναζητήσουν καταφύγιο κάτω από την ομπρέλα των Αδελφών του Ιταλία, ή στην ήδη ανοιχτή αγκαλιά του Κάρλο Καλέντα. Ο Τζουζέπε Κόντε δεν φαίνεται να ρισκάρει τίποτα,Η μείωση των ψήφων κατά το ήμισυ το 2018 θα εξακολουθεί να φαίνεται επιτυχημένη, δεδομένης της εξέλιξης των πραγμάτων. Έχει σακατέψει σταδιακά όλους τους αντιπάλους του, αν μη τι άλλο δεν είναι ξεκάθαρο τι θα κάνει με τους αιρετούς που θα μπορέσει να φέρει στη Βουλή. Ο Κάρλο Καλέντα και ο Ματέο Ρέντσι έχουν ποντάρει τα πάντα στην αποδόμηση των πόλων, ένα όριο περίπου δέκα τοις εκατό θα τους επέτρεπε να παίξουν στο δεύτερο μισό του παιχνιδιού, προσπαθώντας να διευρύνουν τη βάση τους. Αντίθετα, ένας πολύ χαμηλότερος βαθμός θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για «σπάσιμο των τάξεων». Ο Fratoianni και ο Bonelli είναι με σταυρωμένα τα δάχτυλά τους, ελπίζοντας στο 3 τοις εκατό. Ντι Μάιο, διακυβεύεται το ενδεχόμενο παραμονής στη Βουλή.
Ποια κυβέρνηση
Αλλά η μεγαλύτερη πρόκληση θα είναι τότε αυτή της κυβέρνησης. Εάν η Giorgia Meloni κερδίσει την πλειοψηφία, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις ορέξεις των συμμάχων της, οι οποίες θα μπορούσαν ακόμη και να αυξηθούν εάν τα αποτελέσματά τους δεν ήταν ικανοποιητικά. Δεν είναι μυστήριο ότι ο Σαλβίνι φιλοδοξεί να επιστρέψει στο Υπουργείο Εσωτερικών, όπως δεν είναι μυστήριο ότι η Μελόνι είναι τουλάχιστον θεωρητικά διαθέσιμη για να δώσει αυτό το κουτί στη Λίγκα. Το Εσωτερικό, από την άλλη, μαζί με τα Υπουργεία Οικονομίας, Εξωτερικών και Άμυνας, είναι τα υπουργεία στα οποία, περισσότερο από άλλα, θα παρακολουθεί ο Sergio Mattarella. Η αρχηγός των Αδελφών της Ιταλίας θα πρέπει στη συνέχεια να κάνει κάποιους λογαριασμούς με το κόμμα της, που εδώ και καιρό ζει τη νηστεία της αντιπολίτευσης. Κάθε άλλο παρά να του λένε ότι η ομάδα του είναι χαμηλού επιπέδου.
Πηγή Ρομπέρτο Γκρέσι/ corriere.it