Συγκλονίζει και εντείνει την αίσθηση της κοινωνίας για το πως στήθηκε σε χρόνο μηδέν η υπόθεση της Κιβωτού του Κόσμου και παρουσιάστηκε σαν μια γιάφκα βασανιστηρίων και παρανομίας, η συνένετυξη του αδερφού της καταγγέλουσας.
“Η Αδερφή μου λέει ψέματα”, ανέφερε κατηγορηματικά ο αδελφός της σε τηλεοπτική εκπομπή και εξηγεί πως ουδέποτε η δομή την εκδίωξε ή της ζήτησε αυτά που υποστηρίζει.
Όπως είπε η δομή της ζήτησε “αν θες μπορούμε το μωρό να το κρατήσουμε μαζί , να σου βρούμε σπίτι και να το μεγαλώσεις.” Αυτή επέλεξε να φύγει, αποκαλύπτει ο νεαρός όπως του είπε σε μηνύματα η ίδια.
Εγώ όταν έγιαν 18 ετών η Κιβωτός μου νοίκιασε σπίτι, μου βρήκε εργασία και μου έδινε τρόφιμα. Εμένα μου έχει περάσει από το μυαλό ότι κάποιοι μπορεί να της έχουν δώσει χρήματα και να τα λέει. Το λέω αυτό επιεδή ξέρω την αδερφή μου, τονίζει δίνοντας μια άλλη διάσταση σε όσα προσπαθούν να εμφανίσουν ως τετελεσμένα οι αρχές και το μιντιακό σύστημα.
Η δημόσια εξομολόγηση του αδερφού, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για την αξιοπιστία και την αλήθεια των καταγγελόμενων, αφού δεν έχουν παρουσιαστεί στοιχεία αποδεικτικά ενώ δεν έχει καν απαγγελθεί κατηγορία.
Όμως αυτό το αόριστο κατηγορητήριο ήταν ικανό να κινητοποιηθεί με πρωτοφανή αντίδραση ο κρατικός μηχανισμός και η Εκκλησία και να στήσουν στα τρία μέτρα τον πατέρα Αντώνιο και να ξηλώσουν την διοίκηση μιας ιδιωτικής δομής, καταστρατηγόντας βασικές αρχές του ποινικού δικαίου με κύριο το τεκμήριο της αθωώτητας.
Είναι αυτό που θέλουν να φαίνεται ή αυτό που λένε διάφοροι περί συμφερόντων που θέλουν να βάλουν λουκέτο στην Κιβωτό του Κόσμου, αφού παίζονται πολλά εκατομμύρια;
Πολλά ερωτηματικά γεννά και η σπουδή της Αρχιεπισκοπής να “αφορίσει” των πατέρα Αντώνιο, σαν ΄’ενα κοινό εγκληματία, ενώ είναι γνωστή η προσπάθεια της να πάρει τα κειδιά της δομής, η οποία είχε επεκταθεί και προφανώς ενοχλούσε.
Τελικά αν αποδεικτεί ότι οι καταγγελίες είναι σκηνοθετημένες θα μιλάμε ίσως για την μεγαλύτερη σκευωρία στην μεταπολίτευση με εμπλοκή της ίδιας της πολιτείας.