Δεν είναι πάντα εύκολο να παραδεχτούμε ότι, ενδέχεται εμείς να ευθυνόμαστε για τις εντάσεις μέσα στην οικογένεια. Ίσως ασυνείδητα, οι ενέργειες ή τα λόγια σας, να πυροδοτούν καβγάδες και διχόνοιες.
Αν αναγνωρίζετε αυτά τα 7 σημάδια, ίσως οι άλλοι σας θεωρούν πολύ δύσκολο άνθρωπο
Σκοπός του άρθρου δεν είναι η αυτομομφή, αλλά η κατανόηση του ρόλου μας στην οικογενειακή ζωή και η ανακάλυψη τρόπων ώστε αυτή να γίνει πιο γαλήνια και αρμονική.
Οι ειδικοί σε θέματα οικογενειακών σχέσεων, έχουν εντοπίσει κάποια χαρακτηριστικά σημάδια που μαρτυρούν ότι ενδέχεται εσείς να είστε η αιτία των συγκρούσεων που διαταράσσουν την οικογενειακή σας γαλήνη. Το πρώτο βήμα προς τη βελτίωση και την εξυγίανση των οικογενειακών σχέσεων, είναι η αυτογνωσία.
Τα 7 σημάδια που μαρτυρούν ότι οι καβγάδες στην οικογένεια ξεκινούν από εσάς
-Είστε πάντα σε άμυνα
-Είστε πάντα…ο διπλωμάτης
-Αισθάνεστε υπεύθυνος για την ευτυχία όλων
-Δυσκολεύεστε να πείτε «όχι»
-Είστε συχνά το επίκεντρο της προσοχής
-Αισθάνεστε ότι είστε το θύμα
-Δεν δέχεστε κριτική
Είστε πάντα σε άμυνα
Περιστασιακά, όλοι μας υψώνουμε άμυνες. Αν όμως παρατηρείτε ότι είστε διαρκώς σε κατάσταση «ετοιμότητας», αυτό συνιστά ένα σημάδι ότι πυροδοτείτε συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια.
Η άμυνα μπορεί να ερμηνεύεται ως επιθετικότητα ή και έχθρα, με αποτέλεσμα να κλιμακώνει τις εντάσεις-παρά να τις κατευνάζει.
Η άμυνα είναι η φυσική απόκριση στο αίσθημα της απειλής ή της παρανόησης.
Όταν γίνεται μια μόνιμη ψυχολογική κατάσταση όμως, οδηγεί σε εντάσεις και δημιουργεί παρεξηγήσεις.
Προσπαθήστε να μην ερμηνεύετε κάθε σχόλιο ή κριτική ως προσωπική επίθεση. Ακούστε με προσοχή τους άλλους και θα προσπαθήστε να κατανοήσετε την οπτική τους.
Είστε πάντα…ο διπλωμάτης
Ίσως να μοιάζει παράδοξο, όμως αν αναλαμβάνετε διαρκώς τον ρόλο του ειρηνοποιού, ίσως τελικά να συνεισφέρετε στη δημιουργία των εντάσεων.
Πώς; Αν διαρκώς μεσολαβείτε για να επιλυθούν οι συγκρούσεις ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, αυτά δεν καταφέρνουν να διευθετούν μόνα τους τις διενέξεις.
Επιπλέον, η διαμεσολάβηση δημιουργεί ενός είδους εξάρτηση, μία κατάσταση όπου οι άλλοι περιμένουν από κάποιον τρίτο να αναλάβει την επίλυση του προβλήματος.
Η προθυμία σας να διατηρείτε την ειρήνη και την ηρεμία, πάση θυσία οδηγεί στην απώθηση των υποκείμενων ζητημάτων, τα οποία όμως, πρέπει κάποια στιγμή να επιλυθούν.
Η αποφυγή συσσωρεύει ανεπίλυτα συναισθήματα και θυμό κάτω από την επιφάνεια, ο οποίος θα εκραγεί με την πρώτη αφορμή. Άλλωστε, δεν χρειάζεται πάντα να παίζετε τον ρόλο του διαμεσολαβητή.
Ορισμένες φορές, είναι προτιμότερο να παίρνετε απόσταση και να αφήνετε τους άλλους να λύσουν μόνοι τις διαφορές τους.
Ίσως να μην είναι εύκολο, ειδικά αν έχετε συνηθίσει στον ρόλο του ειρηνοποιού. Αποτελεί ωστόσο, ένα σημαντικό βήμα προς τη δημιουργία υγιών οικογενειακών σχέσεων.
Αισθάνεστε υπεύθυνος για την ευτυχία όλων
Το σημείο αυτό είναι ευαίσθητο, καθώς όλοι θέλουμε τα μέλη της οικογένειάς μας να είναι χαρούμενα.
Όμως, δεν χρειάζεται να πασχίζετε διαρκώς για να είναι όλοι ικανοποιημένοι αφού έτσι καταλήγετε να αναλαμβάνετε βάρη που δεν σας αναλογούν.
Σε βάθος χρόνου, θα νιώθετε θυμό, εξάντληση, ακόμη και εξουθένωση.
Είναι αναγκαίο να μάθετε να διαχωρίζετε τα δικά σας συναισθήματα από τα αισθήματα των αγαπημένων σας. Αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την εξυγίανση των σχέσεων.
Ασφαλώς, κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεστε για τους αγαπημένους σας, αλλά ότι συνειδητοποιείτε ότι καθένας είναι υπεύθυνος για τα συναισθήματά του.
Δυσκολεύεστε να πείτε «όχι»
Όλοι έχουμε βρεθεί κάποτε σ’ αυτή τη θέση: να πούμε ναι, χωρίς να το νιώθουμε.
Η συμπεριφορά αυτή, απορρέει από την ανάγκη μας να μην απογοητεύσουμε τους αγαπημένους μας.
Ωστόσο, σε βάθος χρόνου, η καταπίεση γεννά συναισθήματα θυμού, πικρίας, πυροδοτώντας μεγαλύτερες εντάσεις.
Επίσης, η απώθηση των δικών μας αναγκών, μας κάνει να αισθανόμαστε δεδομένοι. Ένα ρητό λέει ότι: «Εμείς δείχνουμε στους άλλους πως να μας φέρονται», και ισχύει σ’ όλες τις ανθρώπινες σχέσεις-και τις οικογενειακές.
Μάθετε να προστατεύετε τα όρια σας και μην διστάζετε να λέτε «όχι»-μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην ελάττωση των συγκρούσεων. Η διεκδικητικότητα μαρτυρά ότι σέβεστε τις ανάγκες και τις επιθυμίες σας, ενώ ενθαρρύνει και τους άλλους να κάνουν το ίδιο.
Όσο άβολο και αν σας φαίνεται στην αρχή, με το πέρασμα του χρόνου θα γίνει συνήθεια που χτίζει υγιέστερες σχέσεις.
Είστε συχνά το επίκεντρο της προσοχής
Σε όλους αξίζει, που και που, λίγη παραπάνω προσοχή.
Αν όμως είστε διαρκώς το επίκεντρο της προσοχής στο σπίτι, αν διαρκώς μιλούν για εσάς, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας μπορεί να νιώσουν ότι παραμερίζονται, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συναισθήματα ζήλιας και θυμού.
Μην ξεχνάτε ότι, κάθε μέλος της οικογένειας έχει κάτι σημαντικό να συνεισφέρει.
Αφήστε το περιθώριο και στους άλλους να γίνουν το επίκεντρο της προσοχής, καλλιεργώντας ένα κλίμα ισότητας και σεβασμού ανάμεσα σε όλα τα μέλη της οικογένειας.
Η ισορροπία είναι αναγκαία για την επικράτηση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος στο σπίτι, όπου όλοι αισθάνονται ότι είναι σημαντικοί και αξίζουν.
Αισθάνεστε ότι είστε το θύμα
Η θυματοποίηση του ίδιους μας του εαυτού είναι εύκολη-μας απαλλάσσει από το βάρος της ευθύνης.
Αν, σε οικογενειακές καταστάσεις, παρατηρείτε ότι έχετε συχνά τον ρόλο του θύματος, αυτό είναι ένα σημάδι ότι οι εντάσεις μπορεί να οφείλονται σ’ εσάς.
Αν βλέπετε τον εαυτός μονίμως ως τον αδικημένο, μπορεί να μην συνειδητοποιείτε πως οι ενέργειες και τα λόγια σας επηρεάζουν τους άλλους. Όπως λέει και η παροιμία «μονός καυγάς δεν γίνεται».
Μην βιάζεστε να πάρετε τον ρόλο του αθώου θύματος.
Όσο σκληρή και αν είναι αυτή η συνειδητοποίηση, κρύβει μέσα της μεγάλη δύναμη αφού σημαίνει ότι μπορείτε να αλλάξετε τις δυναμικές των οικογενειακών σχέσεων.
Αρνηθείτε τον ρόλο του θύματος και αναλάβετε την ευθύνη των πράξεών σας. Έτσι θα συμβάλλετε σε πιο υγιείς και ισορροπημένες οικογενειακές σχέσεις.
Δεν δέχεστε κριτική
To τελευταίο σημείο είναι δύσκολο, αλλά ιδιαίτερα σημαντικό.
Αν απορρίπτετε διαρκώς κάθε κριτική που σας απευθύνουν, ή αν υψώνετε άμυνες σε κάθε είδους σχόλιο από μέλη της οικογένειάς σας, μπορεί να είστε ο υπεύθυνος των οικογενειακών εντάσεων.
Αν διαρκώς αρνείστε ν’ ακούσετε μια παρατήρηση από τους δικούς σας, αρνείστε ταυτόχρονα και να βελτιωθείτε, με αποτέλεσμα να διαιωνίζετε τα μη υγιή μοτίβα συμπεριφορών που οδηγούν στη σύγκρουση.
Η κριτική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανάπτυξης και της κατανόησης.
Μέσα στο πλαίσιο της οικογένειας, πρέπει να μπορείτε να ακούστε, να δεχτείτε, να αναλογιστείτε και ν’ αξιολογήστε την κριτική που σας αφορά, προκειμένου έτσι να γίνετε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας. Όλοι μας έχουμε περιθώριο βελτίωσης.
Tip
Δεν είναι εύκολο να παραδεχτούμε ότι οι συγκρούσεις στην οικογένεια ξεκινούν από εμάς. Η παραδοχή αυτή απαιτεί πολλή ενδοσκόπηση και μεγάλη ειλικρίνεια ενώ μπορεί να προκαλέσει δυσφορία.
Η ανακάλυψη του εαυτού μας είναι πάντα το πρώτο βήμα προς τη θετική αλλαγή.
Η αναγνώριση των παραπάνω χαρακτηριστικών συμπεριφορών, είναι το πρώτο βήμα για τη βελτίωση της σχέσης μας με τους αγαπημένους μας.
Πάντα υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να μάθουμε και σημεία να βελτιώσουμε, ενώ πάντα οι σχέσεις μας μπορούν να γίνουν καλύτερες.
Να μην ξεχνάτε ότι η αναζήτηση βοήθειας, είτε από ειδικό είτε κάποιον φίλο, μπορεί να βοηθήσει προς την κατεύθυνση της θετικής αλλαγής.
Όπως έχει διαπιστώσει και o διάσημος συγγραφέας Κλάιβ Στέιπλς Λιούις, «μπορεί να είναι αδύνατον ν’ αλλάξεις το ξεκίνημα που έκανες, όμως μπορείς ν’ αλλάξεις την έκβαση»