Η ανακοίνωση ότι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν θα κατέβουν στις εθνικές εκλογές αποτελεί τον προάγγελο του οριστικού τέλους ενός κινήματος που τα τελευταία 7 χρόνια διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου και καθόρισε τις εξελίξεις.Ένα κίνημα που ξεκίνησε μέσα από την κοινωνία , η οποία είχε την ανάγκη να εκφραστεί και να αντιδράσει σε αυτό που βίωνε.Ένα κίνημα όμως που η ηγεσία του παίζοντας παιχνίδια εξουσίας το το οδήγησε σε μονοπάτια πολιτικής συναλλαγής και τυχοδιωκτισμού.
Το τέλος για όσους ήξεραν ήταν προσχεδιασμένο και προδιαγεγραμμένο. Ο Καμμένος εκμεταλλεύτηκε μια κοινωνική συγκυρία , μίλησε για κίνημα πολιτών, μίλησε για εθνική κυριαρχία και έχοντας προσωπική ατζέντα εκτέλεσε κατά γράμμα το σχέδιο της μνημονιακής και μεταμνημονιακής εποχής. Όπως φαίνεται και από την επιστολή που αποκλειστικά δημοσιεύουμε , στο εσωτερικό του κόμματος του υπήρχαν φωνές που αμφισβητούσαν τις επιλογές του και τις μεθόδους που χρησιμοποιούσε και μάλιστα κορυφαίων στελεχών.
Από ότι φαίνεται όμως όποιος τολμούσε να αντιδράσει έμπαινε στο στόχαστρο και γινόταν αποδέκτης μιας βρώμικης επίθεσης. Τελικά δεν ήταν τυχαίες οι πολυάριθμες αποχωρήσεις βουλευτών και στελεχών. Ήταν σαν κάποιο χέρι μαέστρου να οδηγούσε τα πράγματα σε μια συρρίκνωση για να ελέγχει η ηγετική ομάδα τις εξελίξεις. Ο Καμμένος ήθελε να παίξει το δικό του παιχνίδι και ένα ισχυρό κόμμα με δομές ήταν εμπόδιο.
Η επιστολή που ακολουθεί και κοινοποιήθηκε εσωτερικά δυόμιση χρόνια πίσω από τον Αναπληρωτή Γραμματέα Θανάση Μπέλτσο ,ένα από τα πιο σημαντικά στελέχη που σήκωσαν το βάρος της ίδρυσης και της πορείας τους , ήταν χαστούκι στην ηγεσία και μετά τις σημερινές εξελίξεις δικαιώνεται κάθε λέξη, κάθε γραμμή της. Από τότε μέχρι σήμερα μίλησαν για υπονομευτές, για στελέχη που είχαν προσωπικές φιλοδοξίες , για στελέχη που συνεργάζονταν με άλλους χώρους .
Όμως σήμερα μετά τον ρόλο που διαδραμάτισε ο Καμμένος στις Πρέσπες ,την αμέριστη στήριξη στον Κοτζιά καθώς και την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση στο κρίσιμο σημείο για την Μακεδονία, είναι ξεκάθαρη η εικόνα. Οι μάσκες έπεσαν , ο βασιλιάς γκρεμίστηκε και για να εξασφαλίσει πολιτική ασυλία ( αφού πλεον δεν είναι βουλευτής) έκανε και δήλωση μετάνοιας στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που τον αποκαλούσε υπάλληλο του επιχειρηματία Μαρινάκη.
Σήμερα μια μέρα πριν την επέτειο της σφαγής του Διστόμου , όπου είχε συνδυαστεί ως γεγονός με την ίδρυση των Ανεξάρτητων Ελλήνων το 2012 έπεσε οριστικά η αυλαία μιας ακόμη πολιτικής απάτης…..
Ακολουθεί η επιστολή του πρωην Γραμματέα Αθανάσιου Μπέλτσου με αποδέκτες τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου , ένα μήνα μετά το 3ο συνέδριο του Νοεμβρίου 2016 , η οποία είναι αποκαλυπτική και προφητική:
Βριλήσσια 12/01/2017
Επιστολή προς Μέλη του Εθνικού Συμβουλίου
Αγαπητοί –ές
Πίστευα ότι θα μπορούσε το κίνημα κάποια στιγμή να ξεπεράσει τις παθογένειες και θα
μπορούσε να οργανωθεί σε όλα τα επίπεδα βάζοντας στέρεες βάσεις για να αυξήσει
δυναμικά την παρεμβατικότητα του στην κοινωνία . Ήλπιζα όταν σχεδιάζαμε το 3ο Συνέδριο
του κινήματος και οργώναμε όλη την επικράτεια ότι αυτή την φορά δεν θα
εμφανιζόντουσαν ως δια μαγείας οι σωτήρες και οι γυρολόγοι. ’Ήλπιζα ότι αυτοί που
εγκατέστησαν ένα σύστημα ρουφιανιάς , διχόνοιας, παρακολουθήσεων και παραβίασης
προσωπικών δεδομένων με τακτικές σικελικής μαφίας δεν θα επανέκαμπταν ως
βασιλικότεροι του βασιλέως . Ήλπιζα ότι οι ατελείωτες συζητήσεις αγωνίας που κάναμε για
το κίνημα θα έβρισκαν μια αληθινή ανταπόκριση. Ήλπιζα ότι δεν θα μπορούσαν για μια
ακόμη φορά οι έχοντες προσωπικές ατζέντες να μας υπερκεράσουν μέσα από τακτικές
διαδρόμων και σπίλωσης .
Δυστυχώς και πάλι έζησα μια ακόμη απογοήτευση βλέποντας να γκρεμίζονται με μιας όλα
τα όνειρα που κάναμε έχοντας την αγωνία να στηρίξουμε ένα κίνημα που αποτέλεσε για
μερικούς από εμάς αγώνα ζωής και εθνικής προσφοράς χωρίς αντίτιμο. Πάλι
στοχοποιήθηκα , πάλι κατηγορήθηκα ,λες και σε έμενα απαγορεύεται να συμμετέχω ,να
διεκδικώ ,να έχω γνώμη , να έχω την δική σας αποδοχή, ενώ παράλληλα οι γνωστοί
άγνωστοι μπορούν να με λοιδορούν, να με λασπολογούν, να με στοχοποιούν. Τόλμησαν να
χαρακτηρίσουν παράγκα την βάση του κινήματος ( αλήθεια ποίοι μιλάνε για παράγκα) ,
αυτούς που ανιδιοτελώς κράτησαν Θερμοπύλες, όταν οι λοιποί σφετεριστές σφύριζαν
αδιάφορα κάνοντας δημόσιες σχέσεις στα τηλεπαράθυρα και στα πολιτικά σαλόνια.
Επέλεξαν να δώσουν ασυλία ακόμη και σε άτομα που υπερέβησαν τις καταστατικές αλλά
και τις ηθικές γραμμές , ευνουχίζοντας εκλεγμένα όργανα. Αφησαν στα συρτάρια
καταγγελίες για παραβατικές συμπεριφορές και μας έδωσαν βορά στις συκοφαντίες και
στις μεθοδεύσεις.
Ήλπιζα ότι με την νέα δομή που ήταν και δική μου εισήγηση θα μπορούσε να αλλάξει το
κλίμα και ότι ο ανεπιθύμητος αντιπρόεδρος που θα καταλάμβανε το κίνημα μέσω εμού
( έτσι διέδιδαν οι διαδρομιστές και οι σουλατσαδόροι) θα μπορούσε να βάλει τα πράγματα
στη θέση τους. Όμως διαψεύστηκα. Επικράτησε η λογική , που 4 χρόνια τώρα μας
ταλαιπωρεί και που όλοι μας ξέρουμε και που μας καθηλώνει . Επικράτησε το ατομικό
συμφέρον , γιατί για μια ακόμη φορά δεν θέλησαν να σπάσουν αυγά και να δουν κατάματα
την πραγματικότητα.
Ξεκαθάρισα εξαρχής ότι δεν ήταν κανένα προσωπικό στοίχημα και πριν το Συνέδριο
ανακοίνωσα εκεί που έπρεπε, ότι δεν είχα καμιά πρόθεση να διεκδικήσω την θέση του
Γενικού Γραμματέα, μιας και υπήρξε για μια ακόμη φορά ανεξήγητα άρνηση από την
ηγεσία του κινήματος. Μπορεί η βάση του κινήματος να έστειλε άλλο μήνυμα στο Συνέδριο
με την πρώτη θέση , αλλά αυτό για τα ηγετικά κλιμάκια είναι παγερά αδιάφορο. Όι
αποφάσεις είχαν ληφθεί για εμάς χωρίς εμάς. Το 2013 στο πρώτο συνέδριο μου
απαγορεύτηκε κατά την εκλογή του πρώτου Γ.Γ. μέσα από εκβιασμούς και καταστατικές
αυθαιρεσίες να διεκδικήσω την θέση αυτή και στην δεύτερη εκλογή Γ.Γ. διεκδίκησα την
θέση έχοντας την ταμπέλα του ανεπιθύμητου και του αντιδραστικού και τι σύμπτωση από
αυτούς που αποδείχτηκαν στην συνέχεια Δούρειοι Ίπποι. Ποτέ δεν ήταν αυτοσκοπός η
θέση αυτή ή οποιαδήποτε άλλη και το απέδειξα από την πρώτη μέρα στο κίνημα που
προσφέρω με ή χωρίς θέσεις τις υπηρεσίες μου. Δεν είχα ανάγκη την όποια καρέκλα για να
βρεθώ σε κάθε νομό , δίπλα σε κάθε συντονιστική ,να οργώσω σε βουλευτικές, σε
ευροεκλογές και σε περιφερειακές εκλογές την επικράτεια. Δεν έβαλα προυπόθεση ποτέ
καμιά θέση για να είμαι καθημερινά δίπλα στην οργάνωση να παράγω πολιτική .Δεν ζήτησα
ποτέ αντάλλαγμα όταν έμπαινα μπροστά χωρίς να σκεφτώ τις επιπτώσεις για να
προστατεύσω το κίνημα και την ηγεσία του , όταν άλλοι κρύβονταν παίζοντας το δικό τους
προσωπικό παιχνίδι σε δυο βάρκες. Πίστευα ότι θα μπορούσα να το απογειώσω και να
δώσω σε όλους μας την ευκαιρία να υλοποιήσουμε τα όνειρα μας , τις ελπίδες μας για μια
καλύτερη Ελλάδα για το μέλλον των παιδιών μας. Δεν ζήτησα ποτέ ούτε χρήμα ούτε δόξα .
Υπηρετώ το κίνημα από την πρώτη μέρα , έχω φτάσει δίπλα σας σε κάθε γωνιά της χώρας ,
ήμουν πάντα κοντά σε κάθε πρόβλημα δίνοντας λύσεις χωρίς ποτέ να σκεφτώ κόστος
προσωπικό χωρίς ποτέ να βάλω σε ζυγαριά τι είναι συμφέρον για μένα. Χωρίς ποτέ να σας
ζητήσω το όποιο αντάλλαγμα. Όμως από την ώρα που δεν ήταν για μια ακόμη φορά
αποδεκτή η υποψηφιότητα μου δεν είχα κανένα λόγο ( ψυχικά κυρίως ) να μπω σε μια
τέτοια διαδικασία.
Προσπάθησα με κάθε τρόπο να διασφαλιστεί η νομιμότητα και να δοθεί η δυνατότητα να
διαμορφωθούν σωστές συνθήκες για την επόμενη μέρα. Αυτό έγινε άσχετα αν το
πιστώθηκαν όπως πάντα άλλοι. Διαφώνησα όμως με τις επιχειρούμενες επιλογές
προσώπων που θεωρώ ακατάλληλα ( δοκιμάστηκαν και έχουμε δείγματα γραφής) ,
πρόσωπα που έχουν σημεία αναφοράς στο χθες ,πρόσωπα με προσωπικές στρατηγικές ,να
δώσουν στο κίνημα την δυναμική επανεκκίνησης και συνέστησα να αφεθεί το κίνημα από
μόνο του να επιλέξει τα κατάλληλα πρόσωπα, δεσμευόμενος ότι θα συμβάλλω με όλες μου
τις δυνάμεις σε μια τέτοια προσπάθεια.
Δυστυχώς αντ αυτού τόσο στο Συνέδριο όσο και μετέπειτα δέχτηκα μια ανεξήγητη επίθεση
τόσο εγώ όσο και άλλα καταξιωμένα στελέχη , μια επίθεση που ήταν εμφανώς
οργανωμένη και αποσκοπούσε σε ένα και μόνο στόχο: << την πολιτική μας εξόντωση>>.
Ξαφνικά έγινα το μαύρο πρόβατο και πάλι ως δια μαγείας οι σωτήρες μας πρόσαψαν
τακτικές και μεθόδους , την ώρα που αυτοί ήταν οι πρωταγωνιστές σε λογικές
παλαιοκομματισμού και μοίραζαν θέσεις και έταζαν λαγούς με πετραχίλια. Το ήξεραν καλά
αυτό το παιχνίδι και με την ανοχή μας , μιας και πάντα επέλεγα να μην εξωτερικεύω τα
προβλήματα για το καλό του κινήματος , μπόρεσαν για μια ακόμη φορά να υλοποιήσουν τα
σχέδια τους. Όπως και τώρα που επέλεξα να επωμισθώ όλα στην πλάτη μου και να μην
μετατρέψω σε εσωτερική αναμέτρηση ένα μείζον ζήτημα, όπως αντιθέτως άλλοι έπραξαν
μην λογαριάζοντας στις συνέπειες που θα υπάρξουν στο κίνημα. Συνέπειες που αργά ή
γρήγορα θα φανούν , μιας και δεν θα είναι πάντα ο <<απομηχανής θεός>> που θα
παρεμβαίνει και θα σώζει την παρτίδα. Γιατί για κάποιους κίνημα σημαίνει μια παρουσία
σε ένα τηλεπαράθυρο, μια συνέντευξη σε ένα περιοδικό ή σε ένα μεγαλοδηγμοσιογράφο,
μια χειραψία με ένα μεγαλοπαράγοντα , μια φωτό στo FB ,μια εξυπνάδα στο twitter
….κοινώς PR (αν το έγραψε η μικρότητα μου καλώς) , μια ευκαιρία για προσωπική
ανάδειξη και ας πάει το παλιάμπελο που έλεγαν στα χωριά. Βλέπεις εμείς επί 4 χρόνια
ήμασταν κομμένοι από το σύστημα ….δεν είχαμε φαίνετε το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Αν
νομίζουν όμως ,ότι με νίκησαν πλανώνται πλάνη οικτρά. Για να με νικήσουν θα πρέπει
πρώτα να με κάνουν να μην ανασαίνω , να μην υπάρχω. Όζο ζω και αναπνέω θα είμαι εδώ ,
αλλά θα δίνω τους αγώνες μου έτσι όπως η συνείδηση μου και οι αρχές μου , επιβάλλουν.
Εκπτώσεις και συμβιβασμούς εγώ δεν κάνω , ούτε ανταλλάσω τα πιστεύω μου , ούτε από
εκβιαστικά διλήμματα παίρνω είδηση… προειδοποιώ όμως ότι οποιοδήποτε περαιτέρω
ηθικού – αξιακού χαρακτήρα αναφορά στο πρόσωπο μου θα έχει την άμεση δημόσια
αντίδραση μου και όποιος βρεθεί απέναντι θα πληρώσει το τίμημα που του αξίζει.
Με τα δεδομένα αυτά για μένα η διαδικασία της σύγκλισης του Εθνικού Συμβουλίου για
την εκλογή ( διορισμό) Γενικού Γραμματέα και Ε.Ε. είναι μη αποδεκτή και δεν θα παραστώ
να νομιμοποιήσω ένα ακόμη έγκλημα κατά των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Δεν μπορώ να
συμμετάσχω σε μια προαποφασισμένη διαδικασία την οποία ενορχηστρώνουν άτομα
αμφιβόλου πολιτικής και ηθικής ποιότητας. Είμαι στην ψυχή και στην καρδιά
ΑΝΕΞΑΡΤΉΤΌΣ ΕΛΛΉΝΑΣ, όμως πλέον νιώθω αδειασμένος ψυχικά από τις συμπεριφορές
και τα παιχνίδια εξουσίας κάποιων ασυνείδητων που είδαν φως και μπήκαν για να
εκπληρώσουν τους πόθους τους . Τους εύχομαι και βουλευτές να εκλεγούν και υπουργοί
να γίνουν και δουλειές να κλείσουν ( το ξέρουν καλά αυτό το έργο ) με ή χωρίς τους
Ανεξάρτητους Ελληνες. Εγώ θα παραμείνω στην δική μου πολιτική έρημο – εξορία όπως
κάποτε δημόσια με εγκαλούσε να πάω ένας ακόμη δούρειος ίππος εκ Πατρέων , που
σήμερα κατοικοεδρεύει στη Νέα Δημοκρατία και θα αγωνίζομαι όπως έκανα στην ζωή μου
με αξιοπρέπεια, συνέπεια και καθαρότητα , χωρίς συμβιβασμούς και κρυφά παιχνίδια.
Μπορώ να ζήσω και χωρίς καρέκλες και τηλεπαράθυρα. Τα μόνο που κρατάω είναι οι
αληθινές σχέσεις με ανθρώπους που είτε γνωριζόμασταν και συναντηθήκαμε σε μια κοινή
πορεία ,είτε πρωτογνωριστήκαμε μέσα στο κίνημα και δώσαμε κοινούς αγώνες
ανατρέποντας τα πολιτικά δεδομένα. Κρατάω τις ατέλειωτες ώρες αγωνίας που πολλές
φορές θύμιζαν αιώνες αλλά που ποτέ δεν μας κούρασαν γιατί παλεύαμε για τα ιδανικά και
τις αρχές μας.
Ξέρω ότι θα τρέξουν να με διαβάλλουν ίσως να με χαρακτηρίσουν και εχθρό του
κινήματος , ίσως ότι είμαι και βαλτός από συμφέροντα. Ξέρω ότι ο μηχανισμός του αντ
αυτού είναι πάντα έτοιμος να εκτελέσει το όποιο νοσηρό σχέδιο με το αζημίωτο (έχει
μακροχρόνια εμπειρία ) και ότι θα συμβάλλουν σε αυτό και τα γνωστά κέντρα του
κιτρινισμού. Αλλωστε η μόνη επίσημη αναγνώριση που έλαβα 5 χρόνια από το κίνημα ήταν
η αποπομπή μου από τη θέση του Αναπληρωτή Γραμματέα ,γιατί τόλμησα να καταφερθώ
κατά του συστήματος που υποτίθεται ότι πολεμάμε.
Νιώθω ότι το χρέος μου το έκανα και με το παραπάνω. Τα έδωσα όλα , δεν κράτησα τίποτα
για μένα. Πικραίνομαι όμως γιατί δεν μπόρεσα να χτυπήσω τα κακώς κείμενα μέχρι τέλους.
Ίσως να είναι και δική μου η ευθύνη , όμως ειλικρινά υπήρχαν στιγμές που ένιωθα
μοναξιά. Ίσως να είμαι πολύ αυθεντικός, για να είμαι αρεστός. Όμως δεν μπορώ να
σιωπήσω , με πνίγει και νιώθω ότι οφείλω σεβόμενος αυτό που με πίστη και καθαρότητα
δημιουργήσαμε να διαφοροποιηθώ και να κρούσω έστω και έτσι συναγερμό. Όι δούρειοι
ίπποι συνεχίζουν να υπάρχουν και αναπαράγονται σαν την λερναία ύδρα.
Όμως τώρα ,έχετε ο καθένας την δική του ατομική ευθύνη απέναντι σε κάθε Ανεξάρτητο
Ελληνα και Ελληνίδα που έχει εναποθέσει τις ελπίδες του σε αυτό. Ή αποστολή σας δεν
αρχίζει και δεν τελειώνει με την κατάληψη μιας θέσης. Όι επιλογές οι δικές σας έχουν
τεράστια ευθύνη και συνέπειες εντός και εκτός των τειχών. Δεν είμαι ούτε ομαδάρχης ,ούτε
τσοπάνης ,ούτε νταβατζής να σας υποδείξω ή να σας επιβάλλω κάτι. Δεν το έκανα ποτέ στη
ζωή μου και η όποια σχέση μας ήταν πάντα στα πλαίσια του αλληλοσεβασμού και της
ισότιμης συνεργασίας .
Εύχομαι να κάνω λάθος, να διαψευστώ , γιατί το κίνημα αυτό είναι κομμάτι της ψυχής μου
και στηρίχθηκε σε αγνές προθέσεις και καθαρότητα ιδεών και κινήτρων. Αν είναι να
αποτελέσω την Ίφιγένεια για να σαλπάρει το πλοίο, καλώς να γίνει. Ό Θεός να σας φωτίσει!
Μπέλτσος Αθανάσιος
Αθεράπευτα Ανεξάρτητος Ελληνας
Με τα γεγονότα της κύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών ακολούθησε και η οριστική παραίτηση του από τους Ανεξάρτητους Έλληνες με καταγγελλίες κατά της ηγεσίας για παρέκλιση από τις αρχές και τις αξίες του κινήματος. Φεύγω έγραφε πριν το ένειρο μετατραπεί σε Εφιάλτη, με αφορμή το εθνικό θέμα και την στάση Καμμένου.
Ακολουθεί το κείμενο παραίτησης του, Ιούνιος 2018.
«Τα όνειρα δεν έχουν αρχή και τέλος. Τα ταξίδια έχουν. Θα συνεχίσω να ονειρεύομαι , γιατί είμαι η ψυχή του Ανεξάρτητου Έλληνα.Όμως το ταξίδι που ξεκίνησε με όνειρα και πίστη για μένα τελειώνει εδώ , πριν το όνειρο μετατραπεί σε εφιάλτη.
Όταν έγραφα την Ιδρυτική Διακήρυξη των Ανεξάρτητων Ελλήνων δεν έκανα υπολογισμούς , κατέθετα ψυχή . Όπως ψυχή κατέθεσα 7 χρόνια χωρίς υστεροβουλία και χωρίς να κρύβομαι στα δύσκολα. Πήρα πάνω μου ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν και υπέμεινα ανήθικες συμπεριφορές εις βάρος μου.
Ήρθε όμως η ώρα με πόνο ψυχής να κλείσω μια πόρτα , που ήδη αυτοί που οδήγησαν το κίνημα σε διαλυτικά φαινόμενα μου είχαν προ πολλού κλείσει. Η απόκλιση από τις αρχές μας δεν μου επιτρέπει να κλείσω τα αυτιά μου στην φωνή της συνείδησης. Η εξουσία για μένα δεν υπήρξε ποτέ αυτοσκοπός αλλά βήμα υπηρέτησης του κοινωνικού συνόλου , της εθνικής προσπάθειας και της προάσπισης ιδεών και αρχών.Το αυθεντικό διακύβευμα του Διστόμου παραμένει ζωντανό και αναλλοίωτο στις καρδιές μας και ελπίδα για το αύριο. Σας ευχαριστώ όλους εσάς τους αγνούς συναγωνιστές για όσα ζήσαμε και που σημάδεψαν για πάντα την ζωή μου.
ΥΓ1. Δεν θα με δείτε να τροφοδοτώ την αντιπαράθεση πολιτικών στρατοπέδων και συμφερόντων αλλά σε εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες , όπως άλλωστε πάντοτε έπραξα. Το θέατρο σκιών δεν μου ταιριάζει.
ΥΓ2. Στην μνήμη του αγαπημένου μου πατέρα που πρόσφατα έχασα και που θα είναι σήμερα πιο υπερήφανος για την σπορά του.
ΥΓ3. Θα μπορούσα πολλά να πω, προτιμώ λίγα λόγια αξιοπρεπή και κρυστάλλινα. Περιμένω μια ακόμη εκστρατεία λάσπης για σενάρια εξαγοράς μου, αλλά να ξέρουν ότι αυτή τη φορά δεν θα σιωπήσω.
Μπέλτσος Αθανάσιος
Ένας αληθινός Ανεξάρτητος Έλληνας και ένας συνεπής πατριώτης