Ήταν 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ του 1978 όταν δια νόμου επεβλήθη η χρήση μιας και μοναδικής ελληνικής σημαίας, αυτή της θαλάσσης, με 9 ρίγες, για όλες τις χρήσεις.
H πρώτη Ελληνική σημαία με τον λευκό Σταυρό σε γαλανό φόντο, υψώθηκε στην Μονή Ευαγγελίστριας στην Σκιάθο το 1807. Σ’ αυτήν ο μοναχός Νήφωνας όρκισε τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα κι άλλους, μετά από σύσκεψη που έκαναν, για να καταστρώσουν το σχέδιο δράσης τους στην επανάσταση του 1821.
H Ελληνική Σημαία με την επίσημη μορφή της καθορίστηκε το 1822 από το Σύνταγμα της Επιδαύρου, είχε Σταυρό ως σύμβολο της ορθοδοξίας. Αποτελούσε δε την επίσημη Ελληνική Σημαία έως το 1978 και καθιερώθηκε με νόμο στις 21 Δεκεμβρίου 1978, οπότε και υιοθετήθηκε η ναυτική, με τις οριζόντιες λευκές και γαλάζιες γραμμές. Το ριγωτό πρότυπο επιλέχτηκε λόγω της ομοιότητάς του με την κυματιστή θάλασσα, που περιβάλλει τις ακτές της Ελλάδας. Η εκδοχή του λευκού Σταυρού μέσα σε κυανό πλαίσιο χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα, παράλληλα με την πιο διαδεδομένη μορφή με τις ρίγες.
Στις 15 Μαρτίου 1822 το Εκτελεστικό Σώμα (Κυβέρνηση), όρισε με το Διάταγμα 540, τρεις τύπους Σημαιών: μια Σημαία ξηράς για το Πολεμικό και δυο θαλάσσης για το Εμπορικό-Ναυτικό. Η Σημαία της ξηράς είχε σχήμα τετράγωνο, κυανό κι έφερε έναν λευκό Σταυρό σε όλη της την επιφάνεια. Οι Σημαίες της θαλάσσης είχαν την ίδια μορφή, που διαθέτει η σημερινή Εθνική Σημαία. Μοναδική διαφορά στην Σημαία του εμπορικού ναυτικού ήταν η αντιστροφή των χρωμάτων (κυανό αντί λευκού) στην θέση του Σταυρού.
Η Σημαία των εμπορικών πλοίων εξομοιώθηκε με εκείνη των πολεμικών το 1828, όταν αναγνωρίστηκε ότι τα εμπορικά πλοία είχαν λάβει μέρος στον αγώνα ως πολεμικά. Το 1833 προστέθηκε στις Σημαίες του Στρατού Ξηράς και του Πολεμικού Ναυτικού ο Βαυαρικός Θυρεός, που διατηρήθηκε μέχρι την ανατροπή του Όθωνα το 1862. Με την άφιξη του Γεωργίου Α΄ το 1863 περιελήφθη στις Σημαίες των ανωτέρω σωμάτων το στέμμα που παρέμεινε μέχρι το 1924.
Από το 1832 έως το 1974 η μπλε Σημαία με τον κεντρικό απλό λευκό σταυρό ήταν για το εσωτερικό της χώρας και η σημερινή Σημαία με τον σταυρό πάνω αριστερά και τις ρίγες, ήταν για το εξωτερικό.
Η Σημαία αναρτάται πάνω σε λευκό κοντάρι στην κορυφή του οποίου υπάρχει (σε συγκεκριμένες περιπτώσεις) λευκός Σταυρός. Ο τύπος και τα χρώματα (κυανό και λευκό) της Εθνικής Σημαίας καθιερώθηκαν τον Ιανουάριο του 1822 στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου.
Από το 1864 η Σημαία για τα Τάγματα Πεζικού αποτελείτο από μεταξωτό ύφασμα, που έφερε τριγύρω χρυσά κρόσσια και στο κέντρο του λευκού σταυρού την εικόνα του προστάτη της, Αγίου Γεωργίου.
Οι πολεμικές Σημαίες που ισχύουν σήμερα, είναι για το Ναυτικό η Εθνική Σημαία και για το Στρατό Ξηράς και την Πολεμική Αεροπορία ο τύπος της ορθογώνιας κυανής με το λευκό σταυρό, που εκτείνεται μέχρι τις πλευρές της χωρίζοντάς την σε 4 ίσα τμήματα. Στο κέντρο του Σταυρού η Σημαία του Στρατού Ξηράς φέρει την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, η δε Σημαία της Αεροπορίας την εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ. Η ελληνική σημαία εορτάζει και τιμάται στις 27 Οκτωβρίου, παραμονή της επετείου του «Όχι».