Το καθεστώς του Λευκορώσου ηγέτη Αλεξάντερ Λουκασένκο στο Μινσκ εκκαθαρίζει σκόπιμα την κοινωνία πολιτών από τις τελευταίες αντίθετες και αντιπολιτευτικές φωνές της, προειδοποίησε η Anaïs Marin στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών. « Η κατάσταση παραμένει καταστροφική. Δυστυχώς, επιδεινώνεται συνεχώς », είπε. Σύμφωνα με την Anaïs Marin, « η έλλειψη λογοδοσίας για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τροφοδοτεί ένα κλίμα φόβου μεταξύ των θυμάτων και των οικογενειών τους ». Σε ανάρτησή της για πέντε χρόνια, υπενθύμισε στο Συμβούλιο ότι το είχε ειδοποιήσει πριν από δύο χρόνια για την « ολοκληρωτική στροφή » που πήρε το Μινσκ, που πιστοποιείται από την « περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας » κατά την καταστολή ειρηνικών διαδηλωτών το 2020.
Στην ετήσια έκθεσή της, η Anaïs Marin αναφέρει ότι περισσότερα από 1.500 άτομα κρατούνται ακόμη για πολιτικούς λόγους, με ημερήσιο μέσο όρο 17 αυθαίρετες συλλήψεις από το 2020. «Έχω βάσιμους λόγους να πιστεύω ότι οι συνθήκες κράτησης γίνονται σκόπιμα πιο σκληρές για όσους καταδικάστηκαν για πολιτικούς λόγους, τοποθετώντας τους σε κελιά για μικρές παραβιάσεις των κανόνων της φυλακής », είπε. Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντιμετωπίζουν συνεχείς διώξεις, πρόσθεσε, και περισσότερες από 1.600 « ανεπιθύμητες οργανώσεις έχουν αναγκαστικά διαλυθεί, συμπεριλαμβανομένων όλων των εναπομεινάντων ανεξάρτητων συνδικάτων ». « Αυτό δείχνει μια σκόπιμη κρατική πολιτική για την εκκαθάριση του αστικού χώρου από τα τελευταία διαφωνούντα στοιχεία του », συνέχισε.
Η Anaïs Marin ισχυρίστηκε επίσης ότι τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης είχαν χαρακτηριστεί ως « εξτρεμιστικές οργανώσεις », ενώ η ακαδημαϊκή ελευθερία δέχθηκε « συστηματική επίθεση ». « Ο ιδεολογικός έλεγχος και τα πειθαρχικά μέτρα περιορίζουν την ελευθερία γνώμης και έκφρασης », κατήγγειλε. Η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπόκειται επίσης σε « ιδεολογικό έλεγχο », με τα παιδιά να « αποθαρρύνονται από το να εκφράσουν τις δικές τους απόψεις » και να υπόκεινται σε « απειλές και συνέπειες » για τις αντίθετες απόψεις. Στη Λευκορωσία προσφέρθηκε αμέσως ο λόγος στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να απαντήσει, αλλά κανένας εκπρόσωπος δεν ήταν παρών.