Τους δολοφόνησαν μια φορά αλλά δεν τους είναι αρκετό. Οι ηθικοί αυτουργοί της εν ψυχρώ εκτέλεσης των θυμάτων της Μαρφίν επιστρέφουν κάθε φορά στον τόπο του εγκλήματος για να δηλώσουν τα κτηνώδη και απάνθρωπα αισθήματα τους. Οι υπαίτιοι είναι καταγεγραμμένοι από κάμερες και φωτογραφικό υλικό, που κανείς όμως δεν τόλμησε και δεν τολμά να αγγίξει. Η προστασία των εγκληματιών του παρακράτους είναι εξόφθαλμη και προκλητική. Τους θέλουν και τους προστατεύουν. Τους χρησιμοποιούν σήμερα για να κατευθύνουν τις εξεγέρσεις των λαθρομεταναστών στις δομές και να ζητούν ανοιχτά σύνορα.
Χθες για μια ακόμη φορά το μνημείο για τα τρία θύματα και το αγέννητο μωρό έγινε στόχος των αλληλέγγυων και αναρχογρομπούσκουλων της αριστεράς , οι οποίοι κατά την πορεία για τον Ζακ Κωστόπουλο προέβησαν σε βεβήλωση αφήνοντας με μπογιές το άθλιο αποτύπωμα τους.
Η αντίδραση αυτή πέρα από δειλία, ασέβεια σε νεκρούς, υποδηλώνει και ομολογία ενοχής. Ενοχή για τον εσκεμμένο εμπρησμό στο κτίριο και για την προσπάθεια συγκεκριμένων ατόμων που έχουν καταγραφεί να εμποδίζουν κάθε προσπάθεια διάσωσης των αθώων υπαλλήλων της τράπεζας , ώστε να μην φτάσει έγκαιρα η πυροσβεστική δύναμη.
Μαρφίν Το σύγχρονο Άουσβιτς του εθνομηδενισμού στην Ελλάδα
Τα καρβουνιασμένα πτώματα δείχνουν το αληθινό πρόσωπο του συνονθυλεύματος του εθνομηδενισμού στη χώρα μας και το αρρωστημένο πλαίσιο που τους κατευθύνει. Καμιά διαφορά με τους ναζιστές που έκαιγαν ανθρώπους στους φούρνους του Άουσβιτς και προέβησαν σε ειδεχθή εγκλήματα κατά του ελληνισμού που αντιστάθηκε , καμιά απολύτως διαφορά με τους φασίστες που έκαναν θηριωδίες.
«Σε αυτό το κτίριο στις 5 Μαΐου 2010 δολοφονήθηκαν η Παρασκευή Ζούλια, η εγκυμονούσα Αγγελική Παπαθανασοπούλου, ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, θύματα του τυφλού μίσους που γεννά ο διχασμός. Τιμούμε τη μνήμη τους. Ποτέ ξανά»
