Στην Αρμενία έχουν κηρυχθεί τρεις ημέρες πένθους και σήμερα, στις 13:00, προγραμματίζεται πορεία από την πλατεία Δημοκρατίας προς το Πάνθεον “Yerablur”. Ο Πρωθυπουργός Nikol Pashinyan συμμετάχει επίσης στην πορεία και αυτό έχει δημιουργήσει αντιδράσεις στην αντιπολίτευση , ενώ χιλιάδες συγκεντρώθηκαν έξω από το Πάνθεον “Yerablur” να τον εμποδίσουν . Το κλίμα είναι τεταμένο και ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις έχουν αναπτυχθεί γύρω από το κοιμητήριο, για να αποφευχθούν έκτροπα.
Σκηνές εθνικού διχασμού εκτιλύχθησαν στο χώρο γύρω από το Πάνθεον των ηρώων κατά την προσέλευση του πρωθυπουργού.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν προγραμματίσει αντίστοιχη πορεία στις 15:00 με κατέυθυνση την πλατεία Ελευθερίας, όπου θα τελεστεί μνημόσυνη δέηση για τα θύματα του πολέμου στο Αρτσάχ.
Το Yerablur Military Pantheon είναι ένα στρατιωτικό νεκροταφείο που βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου στα περίχωρα του Ερεβάν της Αρμενίας. Από το 1988, το Yerablur έχει γίνει ο τόπος ταφής των Αρμενίων στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης Nagorno-Karabakh .
Ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νίκολ Πασιανάν έδωσε ένα μήνυμα, το οποίο αναφέρει:
“Αγαπητοί άνθρωποι, αγαπητοί συμπατριώτες,
Στην Αρμενία, το Artsakh και τη διασπορά. Σήμερα σηματοδοτεί την 40η ημέρα της παύσης των εχθροπραξιών μεγάλης κλίμακας στον Δεύτερο Πόλεμο Artsakh. Αυτός ο πόλεμος είχε σοβαρές συνέπειες για εμάς. Πολλοί από τους συμπατριώτες μας σκοτώθηκαν στο πεδίο της μάχης και σε αυτό το πλαίσιο έχει κηρυχθεί τριήμερο ψέμα στην Αρμενία.
Οι τελευταίες 84 ημέρες είναι αναμφίβολα μεταξύ των πιο δύσκολων ημερών των ανθρώπων μας. Εμείς ως έθνος έχουμε περάσει και βιώνουμε έναν εφιάλτη. Μερικές φορές φαίνεται ότι τα όνειρά μας γκρεμίστηκαν, μερικές φορές φαίνεται ότι η αισιοδοξία μας κατέρρευσε, η αποτελεσματικότητα των θεσμών μας αμφισβητήθηκε.
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, μια μεγάλη ερώτηση έχει διαμορφωθεί και διατυπωθεί, και τι πρόκειται να κάνουμε στη συνέχεια, πώς θα ζήσουμε μετά από αυτό και ποιος θα είναι ο στόχος μας; Γιατί τα πάντα πήγαν έτσι, γιατί συνέβη έτσι;
Φυσικά, έχω αναλάβει την πλήρη ευθύνη για αυτό που συνέβη, το οποίο έχω επίσημα και έχω πει ότι θα δεχτώ βαθιά οποιαδήποτε απόφαση που θα λάβει ο λαός μας. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι εάν ο θεσμός του αποδιοπομπαίου τράγους είναι καλός για να βοσκήσει την καρδιά, να εξαπολύσει τον θυμό και την οργή, δεν είναι καθόλου χρήσιμο να καταλάβουμε τι συνέβη στο βάθος και την πληρότητά του. Κάτι που είναι απαραίτητο όσον αφορά την οικοδόμηση του μέλλοντος και όχι την επανάληψη της πορείας του παρελθόντος.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να διερευνηθούν οι συνθήκες του πολέμου, οι ένοχοι σε συγκεκριμένα επεισόδια δεν πρέπει να βρεθούν και να προσαχθούν στη δικαιοσύνη, αλλά χρειαζόμαστε μια βαθύτερη ανάλυση της πραγματικότητας, γιατί αυτό που συνέβη δεν θα μπορούσε να είναι τα λάθη ενός ή περισσότερων ανθρώπων, ένα ή περισσότερα χρόνια να είναι συνέπεια. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα και να παραδεχτούμε ότι έχουμε κάνει λάθη για πολλά χρόνια, τα λάθη που κάναμε ήταν συστημικά, εννοιολογικά, ουσιαστικά. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε συνέπειες που αποτελούν απειλή ακόμη και για τους κρατικούς μας θεσμούς.
Κατάλαβα όλα αυτά κατά τη διάρκεια και μετά την ανάληψη της θητείας μου ως πρωθυπουργού; Φυσικά ναι: Προσπάθησα να αλλάξω την κατάσταση, φυσικά ναι; Αλλά τώρα είμαι πιο πεπεισμένος ότι απλά δεν υπήρχε χρόνος να σταματήσουμε τον περιστρεφόμενο τροχό της ιστορίας. Η αντίσταση ήταν απελπισμένη, αλλά όχι άσκοπη. Και το λέω αυτό με πεποίθηση, γιατί ο σκοπός και ο σκοπός του μηνύματός μου σήμερα δεν είναι να σπείρουν τη θεσμική απόγνωση στη χώρα, αλλά αντίθετα, να δημιουργήσουν αισιοδοξία και ελπίδα ακόμη και για όσους πιστεύουν ή σχολιάζουν ότι αυτό μπορεί να τελειώσει την ιστορία μας.
Είναι προφανές ότι θα τελειώσουμε μια περίοδο της ιστορίας μας, αλλά η πραγματική τραγωδία θα είναι αν συνεχίσουμε να ζούμε στο τέλος και τη λογική της ολοκλήρωσης. Αυτός είναι ο μόνος φόβος μου ότι δεν θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτήν τη λογική του τέλους και του τέλους και να συνεχίσουμε να μένουμε σε αυτό, για να συνεχίσουμε να βλάπτουμε τους εαυτούς μας.
Κάθε κατάρρευση, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρό μπορεί να ακούγεται, είναι μια ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα νέο, και σήμερα, τώρα, θέλω να μην το ξεχάσουμε. Παρεμπιπτόντως, αυτό δεν αφορά καθόλου την έναρξη μιας νέας ζωής από μια νέα μέρα. Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο, αλλά η τραγωδία μας δεν πρέπει να μας καταστρέψει, αλλά να μας σώσει. Πρώτα απ ‘όλα, οι πρόγονοί μας, τα παιδιά τους, οι γονείς τους, οι μητέρες στα μαύρα, οι πατέρες που έγιναν λευκοί, τα παιδιά που δεν κλείνουν τα μάτια. Και για αυτό πρέπει να κατανοήσουμε σε βάθος τι δεν κάναμε, γιατί δεν το κάναμε και πότε δεν το κάναμε.
Αυτό, φυσικά, δεν είναι μακρινό ζήτημα, αλλά είναι θέμα μέλλοντος. Και σε αυτό το πλαίσιο, θέλω να αναφερθώ σε ορισμένα από τα τρέχοντα σημαντικά ζητήματα. Ίσως οι πιο επείγουσες είναι οι διαδικασίες που πραγματοποιούνται γύρω από το Syunik. Όπως έχω ήδη πει προηγουμένως, αυτές τις μέρες στον τομέα του Syunik τα σύνορα προσαρμόζονται, ή μάλλον οι Ένοπλες Δυνάμεις της RA, οι συνοριοφύλακες τοποθετούνται στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα της Αρμενίας. Αυτό, φυσικά, φέρνει κάποιες αλλαγές στο οικείο περιβάλλον, δημιουργεί ορισμένες επιπλοκές και ταλαιπωρία. Δημιουργεί κυρίως συναισθήματα και ακόμη και εκτιμήσεις ότι αυτό που συμβαίνει παραδίδεται στον Syunik ή απειλείται με την απώλεια του Syunik. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι το ακριβώς αντίθετο, όλα αυτά γίνονται για να εγγυηθούν την ασφάλεια του Syunik, για να ενισχύσουν τις εγγυήσεις. Πώς, το πρόβλημα είναι, ότι υπήρχε μεγάλη πιθανότητα επανάληψης εχθροπραξιών τις τελευταίες ημέρες εκτός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της Αρμενίας. Εάν αυτή η κλιμάκωση πραγματοποιήθηκε στην προαναφερθείσα ενότητα, θα μπορούσε να μεταφερθεί στην περιοχή Syunik, στην περιοχή της Αρμενίας μέσω του καναλιού, με τις επακόλουθες συνέπειες. Και σήμερα, που βρίσκεται στα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορά μας, δημιουργούμε μια νέα εγγύηση ασφάλειας για το Syunik, διότι τα σημερινά σύνορα είναι ήδη τα σύνορα του συστήματος ασφαλείας στο οποίο είμαστε μέλη και όπου ισχύουν εντελώς διαφορετικοί κανόνες ασφαλείας.
Σήμερα, τα ρωσικά συνοριακά στρατεύματα και άλλες δυνάμεις συμμετέχουν πλήρως στο Syunik, και αυτή είναι μια εντελώς νέα κατάσταση ασφάλειας.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά μας είναι η επιστροφή των αιχμαλωτισμένων συμπατριωτών μας, η αναζήτηση των αγνοουμένων, καθώς και η σταθεροποίηση της κατάστασης γύρω από την Αρμενία και το Artsakh, και αυτό είναι που στοχεύουν οι καθημερινές μας προσπάθειες.
Δυστυχώς, εξακολουθούν να υπάρχουν μερικές καυτές τάσεις τόσο στην Αρμενία όσο και στο Artsakh. Δυστυχώς, το ζήτημα της επιστροφής των αιχμαλώτων και του τόπου των αγνοουμένων δεν έχει ακόμη επιλυθεί πλήρως. Δυστυχώς, είχαμε νέους αιχμάλωτοι στο Khtsaberd, το οποίο θα έπρεπε να ήταν ασυμβίβαστο με τη λογική της παύσης των εχθροπραξιών. Ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολο είναι, όλα αυτά δεν πρέπει να μας κάνουν να απελπιστούμε, γιατί οι μάρτυρες μας έχουν πέσει έτσι ώστε η Αρμενία να μπορεί να ζήσει, το Artsakh να μπορεί να ζήσει, ο αρμενικός λαός να ζήσει.
Και σήμερα στις 13.00 θα πραγματοποιήσουμε μια πομπή σεβασμού και σεβασμού μπροστά στους μάρτυρες μας από την Πλατεία Δημοκρατίας στο Γιραμπλούρ. Αυτή είναι μια υπόσχεση σε όλους τους αδελφούς μας, τα παιδιά τους και τις οικογένειές τους ότι η θυσία τους δεν θα είναι μάταια. Αυτό θα είναι μια πορεία προβληματισμού, όπου ο καθένας μας ως έθνος πρέπει να προβληματιστεί για το παρελθόν και το μέλλον μας. Η σημερινή πορεία, φυσικά, δεν έχει πολιτικό πλαίσιο, αλλά λαμβάνει χώρα σε μια συγκεκριμένη πολιτική κατάσταση, η θέση της οποίας παραμένει η ίδια και δεν έχει αλλάξει.
Ο λαός, μόνο ο λαός, πρέπει να αποφασίσει τη μοίρα της κυβέρνησης, όχι τους ελίτ κύκλους. Από αυτήν την άποψη, το μεγαλύτερο καθήκον μας είναι να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση και να δημιουργήσουμε μια ευκαιρία για τους ανθρώπους να εκφράσουν τη θέλησή τους.
Μέχρι τότε, η κυβέρνηση πρέπει να εργαστεί για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή των διατάξεων του χάρτη πορείας που δημοσίευσα στις 18 Νοεμβρίου, η οποία θα επιλύσει επίσης πολλά μεταπολεμικά προβλήματα και, γενικά, θα σταθεροποιήσει την εσωτερική πολιτική κατάσταση. Και την παραμονή της πορείας μας σήμερα, υποκύπτω σε όλους τους μάρτυρες, τους πατέρες, τις μητέρες, τις συζύγους και τα παιδιά τους. Είναι επίσης μια πορεία υπόσχεσης ότι θα κάνουμε ό, τι είναι δυνατόν και αδύνατο να ανακαλύψουμε τη μοίρα των αγνοουμένων αδελφών μας, να επιστρέψουμε τους αιχμαλώτους μας, να αποκαταστήσουμε την ελπίδα μας, να αποκαταστήσουμε την αισιοδοξία μας, να ζήσουμε, να δημιουργήσουμε, να ανοικοδομήσουμε την Αρμενία και το Artsakh.
“Ας χτίσουμε την Αρμενία με νέο τρόπο.” Επέλεξα αυτό το σύνθημα για να καθοδηγήσω τη στρατηγική μεταμόρφωσης της Αρμενίας πριν από τον πόλεμο. Αυτή η φόρμουλα είναι επίσης χρήσιμη για να κοιτάξουμε το μέλλον από την τρέχουσα κατάστασή μας. Πρέπει να αντιληφθούμε τον κόσμο με έναν νέο τρόπο, πρέπει να δούμε τι πρέπει να κάνουμε και να παίξουμε με έναν νέο τρόπο, πρέπει να επανεκτιμήσουμε τις δυνατότητές μας. Επιπλέον, πρώτα απ ‘όλα στον τομέα της εκπαίδευσης, της επιστήμης, της τεχνολογικής ανάπτυξης. Πρέπει να χτίσουμε ξανά το όνειρό μας και πρέπει να ονειρευτούμε εκ νέου. Και τα όνειρά μας πρέπει να φέρουν ένα χαμόγελο στις ψυχές των αδελφών μας που πέθαναν για χάρη της πατρίδας, των παιδιών τους, της πατρίδας τους. Η πραγματοποίηση αυτών των ονείρων πρέπει να φέρει αυτό το χαμόγελο.
Δόξα στους πεσμένους ήρωες μας, δόξα στους ζωντανούς ήρωές μας και δόξα σε εκείνους που θα συνεχίσουν να είναι ήρωες στο δρόμο για την πραγματοποίηση των ονείρων των ανθρώπων μας, δίνοντας στους ανθρώπους μας δημιουργικές νίκες. Σήμερα στις 13:00 συναντιόμαστε στην Πλατεία Δημοκρατίας για να αποτίσουμε φόρο τιμής στον Έραμπλουρ και θα είναι επίσης μια πορεία ζωής και θα δείξει ότι είμαστε εδώ, ότι θα ζήσουμε και θα ζήσουμε.