Σχολιάζει ο Θανάσης Μπέλτσος
Όταν επί ελληνικού εδάφους τίθεται ζήτημα αναγνώρισης “μακεδονικής μειονότητας” και απαιτούν να εισαχθεί στην δημόσια εκπαίδευση η “μακεδονική γλώσσα”, είναι ωμή παραβίαση του Συντάγματος της χώρας και επισύρονται κατηγορίες για εθνική προδοσία, διατάραξη της ειρήνης και απειλή της εδαφικής κυριαρχίας , διασάλευση της κοινωνικής συνοχής. Οι κατηγορίες είναι κακουργηματικές και μου κάνει εντύπωση που δεν έχει ακόμη βρεθεί ένας δικαστικός λειτουργός να ασκήσει διώξεις κατά των διοργανωτών.
Γιατί από την σημερινή κυβέρνηση των Πρεσπών δεν περιμένω αντίδραση , αφού το τέκνο της ο Σέλτσας πλειοδοτεί σε εθνική υποτέλεια στην περιοχή. Ούτε από την αντιπολίτευση αναμένω την δέουσα αντίδραση, γιατί και αυτή παρουσιάζεται με δυο πρόσωπα μιας και δεν θέλει να εναντιωθεί στον διεθνή παράγοντα. Ενώ θα έπρεπε να έχει απαγορευτεί η διοργάνωση του Συνεδρίου της ντροπής στο Ξυνό Νερό Φλώρινας , να έχουν συλληφθεί οι πρωτεργάτες και να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες απεναντίας έχουμε μια ένοχη σιωπή.
Οι τοπικές αρχές σφυρίζουν αδιάφορα, με τον ανεκδιήγητο δήμαρχο Αμυνταίου να δηλώνει ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζεται ελεύθερα ( ελπίζω να τον θυμηθούν στις εκλογές και να τον μαυρίσουν) και να τους επιτρέπει να κρεμούν παράνομα διαφημιστικά με αντεθνικό περιεχόμενο. Παρακολουθώ την απραξία , την αδράνεια όλων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, απέναντι σε μια τεράστια πρόκληση που ισοδυναμεί με εθνική βόμβα, που ανοίγει επικίνδυνους δρόμους μετά την συμφωνία καρκίνωμα στις Πρέσπες και αναρωτιέμαι αν μέσα τους κυλά αίμα ελληνικό ή αν τελικά το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει υποστεί ολική μετάγγιση και διακατέχεται πλήρως από εθνική μετάλλαξη.
Δεν μπορεί, δεν το χωράει νους στη χώρα του Αλβανικού Έπους κατά του φασισμού, της εθνικής αντίστασης, στη χώρα του Παύλου Μελά, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, του Ρήγα Φερραίου, του Θεμιστοκλή και του Λεωνίδα να κυριαρχεί τέτοια εθνική αμνησία και ανεπάρκεια. Δεν μπορεί , δεν το χωράει νους, να τρώμε ξύλο και χημικά γιατί υπερασπιζόμαστε το Σύνταγμα της χώρας και την Ιστορία της ενώ οι κατσαπλιάδες γυφτοσκοπιανοί στη Φλώρινα, να προστατεύονται από δυνάμεις καταστολής και ασφαλίτες. Τελικά αναρωτιέμαι ζω στην Ελλάδα ή μήπως βιώνω κάποιο εφιάλτη σε ένα όνειρο που δεν έχει αρχή και τέλος.
Τέτοια αναντιστοιχία κοινωνίας και πολιτικού προσωπικού δεν έχει προηγούμενο. Εκατομμύρια στους δρόμους να αντιδρούν και αυτοί οι πολιτικοί γραικύλοι ως σύγχρονοι τύραννοι, ακολουθούν πιστά τις εντολές ξένων κέντρων και των συμφερόντων μιας αρρωστημένης εσωτερικής ελίτ. Καλλιεργούν το μίσος , την διχόνοια και τον φανατισμό ανασύροντας εμφυλιοπολεμικές λογικές, έχοντας δημιουργήσει το δίπολο ακροδεξιά – αριστεριστές σε μια ψεύτικη προκάτ διαμάχη , που στιγματίζει τα εθνικά ιδεώδη και προτάγματα και αποπροσανατολίζει την κοινωνία από την πραγματικότητα. Στιγματίζουν κάθε φωνή εθνικής συνείδησης και της προσδίνουν ταμπέλες ακραίες με σκοπό να αποσταθεροποιήσουν τις όποιες κοινωνικές αντιδράσεις και συμμαχίες, έχοντας ως άλλοθι την δημοκρατία που διαταρράσετε και κινδυνεύει. Αλήθεια ποια δημοκρατία κινδυνεύει και από ποίους;
Κινδυνεύει η δημοκρατία από αυτούς που κρατάνε Θερμοπύλες και δεν κινδυνεύει από αυτούς που ανοίγουν Κερκόπορτες;
Θεωρώ ότι ζούμε σε μια εποχή που έχει χαθεί κάθε έννοια εθνικής ευθύνης και εθνικής ταυτότητας , που δεν υπάρχει ψίγμα πολιτικού αναστήματος με αποτέλεσμα να μην μπορεί η χώρα να σταθεί όρθια σε παγκόσμιο επίπεδο και να διεκδικήσει τα αυτονόητα και να μην είναι ένας ζητιάνος που εκλιπαρεί για ελεημοσύνη. Το καθεστώς της αποικιοκρατίας που επέβαλαν με την δολοφονία του Καποδίστρια οι εγγυήτριες δυνάμεις, με την εγκαθίδρυση της μοναρχίας, δυστυχώς κυριαρχεί και ενισχύεται.
Η αδυναμία μια εθνικής πολιτικής , μιας εθνικής γραμμής , ενός εθνικού συναγερμού είναι πέρα για πέρα εμφανής και καθημερινά οι πολίτες βιώνουν μια μοναξιά , μια ανασφάλεια και μια απογοήτευση. Χάθηκε η λεβεντιά και αντικαταστάθηκε από την μιζέρια. Ελεύθεροι Έλληνες Προδομένοι Πολιορκημένοι.