Σχολιάζει ο Αθανάσιος Μπέλτσος
Προεδρολογία ή μπουρδολογία;
Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και η ονοματολογία πάει και έρχεται. Η λίστα που έχει δει τα φώτα της δημοσιότητας βάση πληροφοριών, εκτιμήσεων αλλά και σκοπιμοτήτων είναι πλούσια και περιέχει μαργαριτάρια.
Βενιζέλος, Διαμαντοπούλου, Δαμανάκη, Παπαδήμος και ο σημερινός Πρόεδρος, Προκόπης Παυλόπουλος φιφουράρουν σαν τα φαβορί , με τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να έχουν χτυπήσει κόκκινο.
Πρόεδρος Δημοκρατίας , υποτίθεται ότι επιλέγεται κάποιος που ενώνει, που εμπνέει τον λαό. Υπάρχει κάποιο από τα ονόματα που προαναφέραμε που να έχει αυτά τα χαρακτηριστικά; Εδώ για παράδειγμα ο Βενιζέλος δεν ενώνει το δικό του κόμμα ,που είναι μόλις στο 8% , θα ενώσει και θα εμπνεύσει το σύνολο της κοινωνίας; Το ίδιο ισχύει και για τα πρόσωπα της Δαμανάκη -που από επαναστάτρια του Πολυτεχνείου, μεταμορφώθηκε σε θαμώνα των Άλπεων- της Διαμαντοπούλου και του Παπαδήμου , ο οποίος έχει συνδυαστεί με τον αρχιερέα Κώστα Σημίτη και μια περίοδο σήψης και διαφθοράς.
Όσο για τον νυν Πρόεδρο , Προκόπη Παυλόπουλο η υπογραφή του φαρδιά πλατιά στην κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, την ώρα που διαφωνούσε το 80% των Ελλήνων αλλά και μεγάλο τμήμα του κοινοβουλευτικού συστήματος, τον καθιστά απαγορευτική επιλογή , όσο και αν έχει καλλιεργήσει ένα πατριωτικό προφίλ.
Αλλά αν πραγματικά στο μυαλό του Έλληνα Πρωθυπουργού ( που προσωπικά δεν το θεωρώ πιθανό) υπάρχει ο Βαγγέλης Βενιζέλος , γιατί να μην προτείνουμε μια διεθνούς ακτινοβολίας προσωπικότητα με βασιλική φλέβα που μένει και άνεργος. Τον διάδοχο Χάρι της Αγγλίας , να αποκατασταθεί και να χαρεί και η Βασιλομήτωρ.
Με τον Χάρι , κερδίζουμε και την Μέγκαν , που θα πολιτογραφηθεί “Ελληνίς”, μια ακόμη κατάκτηση του ελληνισμού μετά τον αγαπητό σε όλους ,Τομ Χάνκς. Άλλωστε έχουμε παρελθόν από την εποχή εγκαθίδρυσης της Βασιλείας , με τον Όθωνα, ζούμε και στην εποχή της μεταγραφής μισθοφόρων.
Αλλά για να σοβαρευτούμε, κάπως δύσκολο για Ελλάδα, το πρόσωπο που θα πρέπει να επιλεγεί , ειδικά σε μια κρίσιμη εθνικά συγκυρία δεν θα πρέπει να έχει ούτε ένα ψεγάδι και να έχει καθαρή συνείδηση και ξεκάθαρη ελληνική ψυχή. Πρόσωπα με σκιές και αμφιλεγόνες εθνικές θέσεις, δεν μπορεί ούτε για κατανάλωση να μπαίνουν σε διαδικασία συζήτησης και επιλογής.
Ακόμη και αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας , είναι διακοσμητικό στοιχείο, δεν παύει να φέρει μια βαριά θεσμική ιδιότητα. Άλλωστε τα πρόσωπα είναι αυτά που δίνουν οντότητα και κύρος στους θεσμούς και όχι μερικές γραμμές σε ένα ΦΕΚ.