Σχολιάζει ο Αθανάσιος Μπέλτσος
Το μήνυμα των Γαλλικών εκλογών είναι ξεκάθαρο. Η εθνολογική αλλοίωση με την κατευθυνόμενη και μαζική μετανάστευση, σε συνδυασμό με την οικονομική εξαθλίωση, έχουν συσσωρεύσει φόβο και οργή. Το ευρωπαϊκό όνειρο στη χώρα που το γέννησε γίνεται εφιάλτης. Το κύμα αντιευρωπαϊσμού στην γαλλική κοινωνία είναι εντονότερο από ποτέ.
Το 27% του Εμανουέλ Μακρόν είναι μια ήττα του νέου ευρωπαϊκού μοντέλου διακυβέρνησης. Αν απέναντι του δεν είχε την Λεπέν ( που το οικογενειακό ακροδεξιό στίγμα την περιορίζει) αλλά έναν πολιτικό χωρίς ψεγάδια, σήμερα θα μιλούσαμε για το τέλος της εποχής Μακρόν.
Ακόμη και η μεγάλη και μη προβλέψιμη δημοσκοπικά άνοδος του Μελανσόν δείχνει πως η γαλλική κοινωνία γυρίζει εκκωφαντικά την πλάτη στην ελιτίστικη πολιτική Μακρόν.
Το γεγονός ότι το 30% των αριστερών ψηφοφόρων του Μελανσόν δηλώνει πρόθυμο να ψηφίσει την ακροδεξιά Λεπέν είναι ένα ξεκάθαρο δείγμα της οριακής κατάστασης που κινείται η γαλλική κοινωνία, εγκλωβισμένη μέσα σε ανυπέρβλητα προβλήματα.
Αν στις 24 Απριλίου εκλεγεί ο Μακρόν δεν θα είναι γιατί οι Γάλλοι τον εμπιστεύονται και τον αποδέχονται αλλά γιατί θα ρίξουν αρνητική ψήφο στην Λεπέν που αποτελεί ένα είδος μπαμπούλα.
Αυτό είναι μια ήττα για τον Μακρόν που θα είναι ένας πρόεδρος χωρίς κοινωνική αποδοχή και που αν δεν αλλάξει πολιτική πορεία θα βρει τεράστια αντίδραση ειδικά μετά τα ποσοστά που απέσπασε ο Μελανσόν και του δίνουν σαφές πολιτικό πλεονέκτημα.
Μην ξεχνάμε ότι ακολουθούν και βουλευτικές εκλογές….
Πάντως αν δεν αλλάξει η ΕΕ πολιτική στο οικονομικό μοντέλο και στην μετανάστευση, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα γεννηθεί στην Ευρώπη το αυγό του φιδιού.
* Εκτός της αμφισβήτησης του μοντέλου Μακρόν οι προεδρικές εκλογές ανέδειξαν την πολιτική εξαέρωση των παραδοσιακών κομμάτων που κυβέρνησαν επί δεκαετίες. Το άλλοτε πανίσχυρο γκωλικό κόμμα γκρεμίστηκε στο 4,8%, το σοσιαλιστικό κόμμα του Φρανσουά Μιττεράν απαξιώθηκε πλήρως κατρακυλώντας στο 1,8%, ενώ το επίσης ισχυρό κομμουνιστικό κόμμα του 20%, συρρικνώθηκε στο 2,4%.