Σχολιάζει ο Αθανάσιος Μπέλτσος
Εμπαίζουν ωμά και απροκάλυπτα το επιβατικό κοινό κυβέρνηση και ακτοπλοικές εταιρίες, που θυμήθηκαν μεσούσης της θερινής περιόδου να προβούν σε επικοινωνιακού τύπου εκπτώσεις στα ναύλα, χωρίς όμως να υπάρχει ουσιαστικό αντίκρυσμα για την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
Πλέον της καθυστέρησης, ανακοινώθηκαν εκπτώσεις παραπλανητικές, με περιορισμούς, με τερτίπια και με αποκλεισμούς του επιβατικού κοινού. Αντί να υπάρξει οριζόντια μείωση και μάλιστα με αναδρομική ισχύ στα εισιτήρια που έχουν ήδη εκδωθεί και δεν έχουν χρησιμοποιηθεί, εφήυραν διάφορα επικοινωνιακά τρυκ για να δείξουν πως έχουν αυαισθησία, την ίδια ώρα που αισχροκερδούν εις βάρος της ελληνικής οικογένειας.
Η πολιτική ηγεσία που από την μία θεωρεί γενναίες τις εκπτώσεις και από την άλλη τους καλεί σε νέες μειώσεις, είνιαι η ίδια που από τις αρχές του χρόνου παρακολουθεί αμέτοχη το ράλι τιμών, ενώ η βασική αιτία της αύξησης το κόστος των καυσίμων, δεν υφίσταται πιά.
Είναι εμφανές πως δεν είναι τυχαίο και πρόκειται για πολιτική επιλογή. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπηρετεί πιστά το δόγμα της νεοφιλελεύθερης αγοράς, που τα πάντα τα καθορίζουν οι ολιγάρχες του χρήματος. Τα ίδια ακριβώς έγιναν και στον κλάδο των τροφίμων, όπου οι αλυσίδες παραγωγής τροφίμων και εμπορίας επιδόθηκαν σε ένα ξέφρενο ράλι αισχροκέρδιας, χωρίς καμιά ουσιαστική παράμβαησ από τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα. Η μόνη αντίδραση ήταη η καθιέρωση του market pass που μετά βίας καλύπτει το 10% του μηνιαίου οικογενειακού προυπολογισμού για αγορά τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης.
Ίδια πολιτική με το ρεύμα, όπου φτάσαμε σε ακραίες καταστάσεις και χρειάστηκε μια καθυστερημένη παρέμβαση για να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Όμως και πάλι οι ενεργειακοί όμιλοι κερδοσκόπησαν και σημείωσαν ρεκόρ κερδών, με το μάρμαρο να το πληρώνει ο κρατικός προυπολογισμός , δηλαδή οι φορολογούμενοι πολίτες.
Τα ίδια ακόμη και με το σουβλάκι του λαού που εκτινάχθηκε σε μια βραδιά, από τα 2-2,5 ευρώ στα 3,5-4 ευρώ και μάλιστα με αναγγελία του τότε αρμόδιου υπουργού Ανάπτυξης.
Θα μου πει κάποιος 41% πήρε πριν μόλις ένα μήνα. Εσύ τι μας λές; Σωστά … μα για κοιτάξτε γύρω σας είναι όλα καλώς καμωμένα; Εθνικά, οικονομικά, κοινωνικά; Λύθηκαν τα προβλήματα της κοινωνίας μέσα στην τετραετία που πέρασε ή διογκώθηκαν; ‘Εχουμε πραγματική ανάπτυξη ή μια ανάπτυξη των αριθμών, που ξέρουμε ότι κατασκευάζονται;
Μήπως ξεχνάμε πως το δημόσιο χρέος έχει εκτιναχθεί πάνω από τα 400 δις; Μήπως ξεχνάμε πως οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι συνεχίζουν να αμοίβονται με μισθούς τριτοκοσμικούς; Μήπως δεν βλέπουμε γύρω μας την κατάσταση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας που έχει συρρικνωθεί και αποδομηθεί, με τον κόσμο να πεθαίνει σε καρότσες αγοροτικών;
Ακόμη και η βαριά μας βιομηχανία ο τουρισμός φέτος δείχνει σημάδια κόπωσης και υστέρησης, εξαιτίας της ακρίβειας που καθιστά την χώρα μας μη ελκυστική και οδηγεί ακόμη και τους επισκέπτες σε περιορισμό στην κατανάλωση.
Δεν είναι λοιπόν κριτήριο ένα εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά η πραγαμτικότητα που βιώνει ο πολίτης και που δεν έχει δυστυχώς εναλλακτικές λύσεις, σε ένα πααρδωμένο στην ελιτ πολιτικό σύστημα.