Επειδή υπάρχει μια ευφορία με την ανακοίνωση Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας, από τα στελέχη της ΝΔ κάτι σαν ανακούφιση ότι προτάθηκε ένα δεξιός υπερπατριώτης μετά την πλήρη απαξίωση του θεσμού με την περίοδο Σακελλαροπούλου, έχω να σχολιάσω ότι μπορεί να έχει ένα συντηρητισμό σαν πρόσωπο, αλλά ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ είναι ένας από όλους αυτούς που μέχρι σήμερα έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ιδιοκτησία ολιγαρχών και προτεκτοράτο πρεσβειών. Δεν τον θυμάμαι ποτέ να αντιδρά και να σηκώνει ανάστημα.
Σχολιάζει ο Αθανάσιος Μπέλτσος
Να σας θυμίσω λοιπόν, πως ο Κώστας Τασούλας έχει στηρίξει όλες τις μνημονιακές αθλιότητες της περιόδου 2012-2014, έχει ψηφίσει νόμους όπως ο γαμός των ομόφυλων και έχει συμβιβαστεί με το έγκλημα των Πρεσπών αναγνωρίζοντας το τουρκικό προτεκτοράτο στα Σκόπια ως Μακεδονία.
Μπορεί να είναι ηπειρώτης δεν είναι όμως Αβέρωφ… για να βάζουμε τα πράγματα στην θέση τους.
Καταλαβαίνω ότι είναι μια ανάγκη σας να αποσυμπιεστεί η εσωτερική σύγκρουση με τις επιλογές Μητσοτάκη που μετέτρεψε την ΝΔ σε παροικία του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ και στο πρόσωπο Τασούλα βλέπετε μια εσωπαραταξιακή νίκη, ότι κάνει κουμάντο το κόμμα. Αλλά όλο αυτό είναι ψευδεπίγραφο.
Τώρα αν είναι σωστή η επιλογή; Αν τον βάλουμε δίπλα στην Σακελλαροπούλου μπορεί κάποιος να πει πως είναι. Μα η συγκεκριμένη από κάθε πλευρά είναι ότι χειρότερο, ότι πιο υποτιμητικό βρέθηκε στην Ηρώδου Αττικού.
Η επιλογή Τασούλα, είναι καθαρά εσωκομματικός ελιγμός Μητσοτάκη για να φρενάρει το κύμα αποχωρήσεων, τις γκρίνιες στο εσωτερικό και την δημοσκοπική κατάρρευση με την εμφάνιση πολιτικών σχηματισμών δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.
Όμως ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας πρέπει να έχει ένα εθνικό συμβολισμό. Ακόμη και σήμερα που είναι διακοσμητικό στοιχείο, χωρίς εξουσίες. Ο Κώστας Τασούλας είναι ένα συνεπές κομματικό στέλεχος, δεν είναι όμως ο Πρόεδρος που θα εκφράσει τον Ελληνισμό. Θα μπορούσε μόνο αν ήταν από εκείνους τους πολιτικούς που δεν είναι συμβιβασμένοι με την ελίτ της χώρας και με τις κατεστημένες αντιλήψεις.
Για μένα θεσμός είναι κάτι μεγάλο…. με όραμα, που εμπνέει, που ενώνει, που σηματοδοτεί, που ακτινοβολεί, που εκπέμπει σεβασμό και είναι κοντά στον λαό και δεν είναι εργαλείο της ολιγαρχίας και της οικογενειοκρατίας.