ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣΤΗ ΛΙΑΤΣΕΚΟΥΡΑ, ART MANAGER – MA IN ARTS & CULTURE MANAGEMENT, Γ.Γ. ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ, ΘΕΑΤΡΟΥ & ΧΟΡΟΥ
Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
Θέατρο 104
Η «Νύχτα των Δολοφόνων» του Χοσέ Τριάνα έρχεται στο Θέατρο 104 από την ομάδα α-silen[θ]io σε μετάφραση Γιάννη Θηβαίου και σκηνοθεσία Δανάης Κατσαμένη από τις 10 Μαΐου έως τις 18 Μαΐου και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15.
Διαβάστε την συνέντευξη της Αριάδνης Μιχαηλάρη στο OTAVOICE.
Πώς αποφασίσατε να ερμηνεύσετε τον συγκεκριμένο ρόλο;
Ο τρόπος με τον οποίο δουλέψαμε -από την επιλογή του τι θα ανεβάσουμε μέχρι τον τρόπο που θα το παρουσιάσουμε- είχε να κάνει κατά κύριο λόγο με το περιεχόμενο του τι θέλουμε να πούμε… Άρα η επιλογή είχε βάση τι θα ανεβάσουμε, τι θέλουμε να επικοινωνήσουμε με το κοινό. Έτσι ψάξαμε κείμενα που έδειχναν μια διέξοδο, έργα πιο καθολικά. Κάπως έτσι φτάσαμε στο κείμενο του Χοσέ Τριάνα. Τα πολλαπλά επίπεδα του, μας έδωσαν τη δυνατότητα να μιλήσουμε σε πολιτικό, κοινωνικό, ψυχολογικό και προσωπικό επίπεδο. Η διανομή των ρόλων εξυπηρετούσε αυτό και δεν ήταν αυτοσκοπός.
Ποια στοιχεία ενός ρόλου καθιστούν τον ρόλο πρόκληση;
Για κάθε ηθοποιό όταν ο ρόλος που καλείται να παίξει έχει μια δυσκολία, έξω από αυτό που έχει συνηθίσει ή νομίζει ότι του πάει, έχει πάντα ενδιαφέρον. Ο ρόλος της «Κούκα» για μένα είχε απίστευτο ενδιαφέρον και δυσκολία βεβαίως, καθώς είναι ένας άνθρωπος τελείως διαφορετικός, ως ηθοποιός κλήθηκα να αντιμετωπίσω μια πρόκληση με τη συνεχή εναλλαγή ρόλων καθώς το έργο έχει ένα μόνιμο θέατρο μέσα στο θέατρο… Εκεί που είναι η Κούκα έρχεται η ανάμνηση της μητέρας και αντίστροφα…ένα μόνιμο μέσα-εξω…
Ποια τεχνική χρησιμοποιείτε για την επεξεργασία και διαχείριση ενός ρόλου;
Ως ηθοποιός μου αρέσει να διαβάζω τον ρόλο αρχικά κοινωνικά. Να ανακαλύπτω τα σύμβολα που εμπεριέχει. Συνήθως η προσέγγιση μου είναι ας πούμε σωματική και λιγότερο ρεαλιστική. Προσπαθώ να γνωρίζω τον νέο αυτόν χαρακτήρα με μια αποστασιοποίηση γιατί αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να τον δω στο σύνολο του, έξω από τις δικές μου εμπειρίες ή απόψεις.
Τι σας αφήνει η σχέση με τον χαρακτήρα;
Ακόμη κι ένας χαρακτήρας που στη προσωπική μου ζωή θα ήταν τελείως αντίθετος με ό,τι πιστεύω, όταν τον ανακαλύπτεις στην ουσία του στο θέατρο σου αφήνει μια γνώση… Πώς θα μπορούσε να είναι υπό άλλες συνθήκες και επιλογές η ζωή σου. Νομίζω βλέπεις μια άλλη οπτική, ανεξάρτητα αν την αγαπήσεις , συμφωνήσεις ή διαφωνήσεις. Τη γνωρίζεις όμως. Νομίζω ότι οι ρόλοι μας διδάσκουν να έχουμε περισσότερη ενσυναίσθηση εν τέλει.
Ποιο είναι το καινοτομικό στοιχείο της σκηνοθεσίας;
Η σκηνοθεσία της Δανάης Κατσαμένη θεωρώ ότι είναι πρωτοποριακή γιατί είναι σύγχρονη χωρίς καμία προσπάθεια να εντυπωσιάσει. Αναδεικνύει το κείμενο, ανακαλύπτει νοήματα και φωτίζει τον ηθοποιό. Τόλμησε να προκαλέσει χωρίς καμία επιτήδευση. Το γεγονός ότι η ίδια είναι και εξαιρετική ηθοποιός της έδωσε τη δυνατότητα να είναι πάνω και κάτω από τη σκηνή όσο καθοδηγούσε την παράσταση.
Οι χαρακτήρες έρχονται σε σύγκρουση με το «παλιό»! Τελικά, μπορεί να αλλάξει το «παλιό», κυρίως μέσω της τέχνης;
Το παλιό και μπορεί και πρέπει να αλλάξει…πάντα η κοινωνία, ακόμη κι αν είχε πισωγυρίσματα στην πορεία της πάντα πήγαινε προς το νέο. Κι όπου λέμε νέο για μένα πρέπει να έχουμε στο νου το προοδευτικό. Καθόλου νέες δεν είναι πχ αναχρονιστικές απόψεις που ξεπηδάνε μπροστά μας, ακόμη κι αν εκφράζονται ως τέτοιες. Το παλιό λοιπόν αλλάζει μέσω ριζικών αλλαγών, όταν η ανατροπή κυριαρχεί έναντι του συμβιβασμού. Η τέχνη δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό από μόνη της, όμως μπορεί να υπερασπιστεί αυτόν τον δρόμο…Να τον φωτίσει και να τον αναδείξει…Κι αυτό είναι τουλάχιστον σπουδαίο…
Θεωρείτε ότι η Ελλάδα σήμερα παράγει πολιτισμό;
Θεωρώ ότι έχουμε σπουδαίους καλλιτέχνες στην Ελλάδα. Ανθρώπους που έχουν γνώση και αισθητική για να παραγάγουν πολιτισμό σε βάθος. Ως λαός έχουμε βιώματα και ισχυρό ταμπεραμέντο, έχουμε ιστορία. Όλα αυτά έχουν γράψει μέσα μας. Το πρόβλημα είναι ότι δεν δίνεται ούτε χώρος ούτε ευκαιρίες να φανούν όλα αυτά. Αν ένας καλλιτέχνης επιλέξει να παραγάγει πολιτισμό και τέχνη που να αφορά, να αφυπνίζει, να κινητοποιεί τότε αυτόματα είναι μαύρο πρόβατο. Τίθεται εκτός. Ο πολιτισμός που αναδεικνύεται και χορηγείται, είναι ο πολιτισμός των ιδρυμάτων που δεν ενοχλεί, που διακοσμεί. Η τέχνη όμως δεν είναι σεμεδακι στον καναπέ μας… Είναι πολλά παραπάνω. Όταν παράγεται ο άλλος αυτός πολιτισμός, είναι με εμπόδια (μια παραγωγή πχ σε μια ανεξάρτητη ομάδα είναι οικονομικά εκ των προτέρων ζημιογόνα), με προσωπικό μόχθο και απίστευτο ρίσκο. Πολλές φορές είναι θέμα τύχης να ακουστεί. Πολιτισμός μπορεί να παραχθεί όταν η πλειοψηφία θα έχει πρόσβαση σε αυτόν…
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Χοσέ Τριάνα
Σκηνοθεσία: Δανάη Κατσαμένη
Μετάφραση: Γιάννης Θηβαίος
Σχεδιασμός Φωτισμών: Μανώλης Μπράτσης
Μουσική Σύνθεση: Δημήτρης Ανδρονιάδης
Επιμέλεια Κίνησης: Άννα Λιανοπούλου
Φωτογραφίες: Λοΐζος Καμπούρης, Άκης Βαλεργάκης
Graphic design: Αριάδνη Μιχαηλάρη
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Ερμηνεία
Γιώργος Δρίβας, Βίκυ Λέκκα, Αριάδνη Μιχαηλάρη
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr
https://www.viva.gr/tickets/theater/i-nyxta-ton-dolofonon/
Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41, Γκάζι
(Σταθμός μετρό: Κεραμεικός)
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210 3455020 & 695126982 | Facebook | www.104.gr