Εντείνονται οι διεργασίες και οι ζυμώσεις στο εσωτερικό της τουρκικής αντιπολίτευσης, με θρυαλλίδα την πρόσφατη δικαστική καταδίκη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου. Στο επίκεντρο των κρίσιμων γεγονότων βρίσκεται το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και ο ηγέτης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.
Η τουρκική αντιπολίτευση είναι πολυδιασπασμένη και αδυνατεί να βρει κοινούς τόπους συνεννόησης μεταξύ των έξι διαφορετικών πολιτικών κομμάτων που την συναποτελούν, καθώς και κοινό υποψήφιο, ικανό να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της κατά μέτωπο, προσωπικής αντιπαράθεσης με τον σημερινό πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Τη μερίδα του λέοντος ανάμεσα στα έξι αυτά κόμματα καταλαμβάνει το CHP, το οποίο παίρνει μια σειρά πρωτοβουλιών, ιδίως μετά την δικαστική απόφαση και τις κινητοποιήσεις που επακολούθησαν υπέρ του Ε. Ιμάμογλου.
Με βάση όσα μεταδίδονται έως τώρα, το κέντρο βάρους των συζητήσεων αφορά την ενδυνάμωση των σχέσεων ανάμεσα στο «κλασικό» κεμαλικό κόμμα CHP και το κόμμα της Ακσενέρ, το Καλό Κόμμα (IYI), το οποίο εκφέρει ένα σαφώς πιο εθνικιστικό λόγο. Βέβαια, αυτό το ιδεολογικό στίγμα το απομακρύνει ιδεολογικά και προγραμματικά από το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP).
Ο Κιλιτσντάρογλου κινείται πρακτικά και έχει καταφέρει, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, να συσπειρώσει το κόμμα γύρω από το πρόσωπο το Εκρέμ Ιμάμογλου. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει, η σχέση Κιλιτσντάρογλου και Ιμάμογλου είναι σχέση πατέρα και υιού, με καθαρά πολιτικούς όρους, βέβαια.
Μετά την καταδίκη του Ιμάμγλου σε σχεδόν τριετή φυλάκιση στην υπόθεση, για την οποία του ασκήθηκε δίωξη και του επιβλήθηκε καταδίκη σχετικά με απρεπή συμπεριφορά έναντι του Ανώτατου Εκλογικού Δικαστηρίου, οι συζητήσεις για τον κοινό υποψήφιο των έξι κομμάτων επιταχύνθηκε. Ο Κιλιτσντάρογλου και η Ακσενέρ φέρονται σύμφωνοι να υποστηρίξουν πιθανή υποψηφιότητα του δημάρχου Κωνσταντινούπολης. 
Οι συζητήσεις, πλέον, μετατίθενται στο επίπεδο της βάσης των αντιπολιτευτικών κομμάτων, προκειμένου να αρχίσει να γεφυρώνεται το χάσμα ανάμεσα σε πολίτες με διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές αναφορές.
Το ζήτημα της ηγεσίας είναι κομβικό και η λύση Ιμάμογλου χρησιμοποιείται ως επιλογή – κλειδί για την επιτάχυνση των εξελίξεων και της οργανωτικής ανασυγκρότησης των αντιπολιτευτικών πολιτικών φωνών, όχι πια μόνο σε επίπεδο κορυφής, αλλά και στο πεδίο της βάσης των κομμάτων. Είναι ενδεικτικό ότι, ήδη, επιχειρούνται σε περιφερειακές πόλεις κοινές συναντήσεις μεταξύ κομμάτων με διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, με τις ευλογίες του Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος θέλει να δει το πολιτικό του «τέκνο» να αντιπαρατίθεται δυναμικά απέναντι στον σημερινό Πρόεδρο.