Του Κρικόρ Τσακιτζιάν
Το Αζερμπαϊτζάν συνεχίζει για 29η ημέρα τον αποκλεισμό του διαδρόμου του Λατσίν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, παραβιάζοντας κατάφορα τη συμφωνία εκεχειρίας που υπέγραψε με τους Αρμένιους και τους Ρώσους. Αποτέλεσμα αυτού του αποκλεισμού είναι να μη μπορεί να περάσει καμία ανθρωπιστική βοήθεια στους Αρμένιους που μένουν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ οι οποίοι απειλούνται με εθνοκάθαρση από το καθεστώς του δικτάτορα Αλίεφ.
Η διεθνής κοινότητα σφυρίζει αδιάφορα, μπροστά σε ένα ακόμη έγκλημα που διαπράττει η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει πως δεν βλέπει την εθνοκάθαρση που επιχειρεί ο Αλίεφ κι αυτό για να μη δημιουργήσει πρόβλημα στις συμφωνίες για τα ενεργειακά που έχει κάνει με το καθεστώς Αλίεφ. Οι Αρμένιοι για μια ακόμη φορά γίνονται θυσία στο βωμό των συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων.
Ο υπουργός επικρατείας του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) κ. Ρούμπεν Βαρτανιάν, σε συνέντευξή του στο κρατικό ραδιόφωνο της Σουηδίας είπε ότι: «Οι Αρμένιοι είμαστε σε αποκλεισμό εικοσιτέσσερις ημέρες και παίρνουμε λίγο φαγητό από τον Ερυθρό Σταυρό και από τις ειρηνευτικές δυνάμεις των Ρώσων, αλλά λείπουν βασικά τρόφιμα όπως φρούτα και λαχανικά. Υπάρχουν λίγα δημητριακά, λίγο κρέας και λίγο γάλα. Άλλα πράγματα δεν υπάρχουν, ούτε τσιγάρα», πρόσθεσε με νόημα.
Οι Αζέροι δεν επιτρέπουν ούτε από αέρος να φτάσει βοήθεια από την Αρμενία στο Αρτσάχ και κανείς δεν ασκεί πιέσεις να τερματιστεί ο αποκλεισμός που έχει οδηγήσει σε ανθρωπιστική κρίση.
Τα φετινά Χριστούγεννα, πρόσθεσε ο κ. Βαρντανιάν, 5.000 Αρμένιοι έκαναν γιορτές μακριά από τις οικογένειές τους, αφού οι Αζέροι δεν τους επέτρεψαν να γυρίσουν στο Αρτσάχ, που ήταν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Σκοπός των Αζέρων είναι να εγκαταλείψουν την περιοχή οι χιλιάδες των Αρμενίων που ζουν σε αυτή και να παραδοθεί το Ναγκόρνο Καραμπάχ στους Αζέρους χωρίς το παραμικρό Αρμενικό στοιχείο. Οι Αρμένιοι είναι αποφασισμένοι να μη παραδώσουν τα πάτρια εδάφη τους κι έτσι οι Αζέροι έχουν βάλει μπρος το σχέδιο εξόντωσής τους που προβλέπει εθνοκάθαρση, κατά τα Τουρκικά πρότυπα της γενοκτονίας του 1915.
Η διεθνής κοινότητα οφείλει να δει το πρόβλημα κατάματα και να πάρει άμεσα θέση και όχι να παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο και να παρεμβαίνει επιλεκτικά, μόνο εκεί όπου έχει συμφέροντα, φορώντας το μανδύα του ανθρωπισμού.