Ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας κ. Νεκτάριος Φαρμάκης αποκαλύπτει στο OTAVOICE το όραμά του για μια Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας δυναμική και εξωστρεφή και εμφανίζεται αποφασισμένος να αλλάξει πολλά για να ξεφύγει από τη σημερινή κατάσταση, της μιζέριας και της ανυποληψίας, όπως αναφέρει.
Το όνομα του κ. Νεκτάριου Φαρμάκη ως υποψηφίου Περιφερειάρχη στη Δυτική Ελλάδα με τη Νέα Δημοκρατία ακουγόταν έντονα και για μεγάλο διάστημα. Τα πάντα όμως ξεκαθάρισαν τον περασμένο Οκτώβριο και στη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη. Η υποψηφιότητα του απέναντι στον νυν Περιφερειάρχη κ Απόστολο Κατσιφάρα «κλείδωσε» και αμέσως μπήκε στο… στίβο της διεκδίκησης του θώκου.
Ο 38χρονος δικηγόρος, Νεκτάριος Φαρμάκης είναι από το Αγρίνιο, παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Με τη σύζυγό του έχουν δικηγορικό γραφείο στο Αγρίνιο. O Νεκτάριος Φαρμάκης έχει καλές… εκλογικές επιδόσεις. Εξελέγη πρώτος σε σταυρούς το 2010, με τον συνδυασμό του Γιώργου Παπαναστασίου “Ζούμε Δυτικά”, ενώ το 2014 ήταν υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Αιτωλοακαρνανίας στον συνδυασμό του Ανδρέα Κατσανιώτη. Θεωρείται πολύ καλός γνώστης του αυτοδιοικητικού πεδίου, των θεμάτων της Περιφέρειας και είναι νέο και φρέσκο πρόσωπο.
Ο Νεκτάριος Φαρμάκης μίλησε στο OTAVOICE για τις αναξιοποίητες δυνατότητες των νομών της Περιφέρειας και έκανε λόγο για προβλήματα που υπάρχουν και για τα οποία δεν είναι άμοιρη ευθυνών η σημερινή περιφερειακή αρχή. Παράλληλα εξαπέλυσε τα βέλη του στον νυν Περιφερειάρχη, υπογραμμίζοντας πως δεν υπήρξε η παραμικρή βελτίωση στην θέση της Περιφέρειας σε Ελλάδα και Ευρώπη αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Σέβομαι την πορεία και την εμπειρία του ανθρώπου, αλλά όλα σε αυτή τη ζωή κάνουν έναν κύκλο. Και νομίζω πως ο κύκλος του κ. Κατσιφάρα κλείνει. Αν μπορούσε να οδηγήσει τη Δυτική Ελλάδα ψηλά θα το είχε κάνει».
Φυσικά αναφέρθηκε στο μεταναστευτικό-προσφυγικό πρόβλημα που ταλανίζει την Περιφέρεια και στον τρόπο με τον οποίο η Δυτική Ελλάδα θα γίνει «πύλη στην Ευρώπη».
Αναλυτικά η συνέντευξη του Νεκτάριου Φαρμάκη στο OTAVOICE:
Είστε ένα νέο πρόσωπο, που έχει όμως έντονη αυτοδιοικητική εμπειρία, μιας και εκλέγεστε από το 2010 και υπήρξατε επικεφαλής της Αντιπεριφέρειας Αιτω/νιας το 2014 με τον συνδυασμό του Ανδρέα Κατσανιώτη. Τι σας οδήγησε να κάνετε το μεγάλο άλμα και να τεθείτε επικεφαλής ενός συνδυασμό που στόχο έχει την αλλαγή φρουράς στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας;
«Η πεποίθηση ότι μπορούν – και είναι ώρα – να αλλάξουν πολλά πράγματα. Όπως είπατε, έχω ζήσει από κοντά την 8ετία Κατσιφάρα στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Και ξέρω καλά, αυτό που ξέρουν και όλοι οι πολίτες. Ότι, δηλαδή, δεν υπήρξε η παραμικρή βελτίωση στην θέση της Περιφέρειας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Νομίζω ότι αξίζουμε καλύτερα. Και μας αξίζει κάτι καλύτερο… Γι’ αυτό και είπα ότι, ναι, αξίζει τον κόπο να παλέψω…».
Ο Νεκτάριος Φαρμάκης τι καινούριο κομίζει στη “μάχη” διεκδίκησης που θα πείσει τις τοπικές κοινωνίες να τον εμπιστευτούν για τα επόμενα τέσσερα χρόνια; Ποια είναι τα βασικά πολιτικά σημεία στον τρόπο διοίκησης, σχεδιασμού, υλοποίησης που σας διαφοροποιούν από την σημερινή ηγετική ομάδα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας;
«Ο κ. Κατσιφάρας είναι 8 χρόνια Περιφερειάρχης και κρίνεται για όσα έχει ή δεν έχει κάνει. Εγώ δεν έχω αναλάβει κάποια θέση εξουσίας μέχρι τώρα, κατά συνέπεια ό,τι και να πω για τον εαυτό μου θα είναι μόνο «λόγια» που κάποιος μπορεί να πιστέψει και κάποιος, όχι. Εκείνο λοιπόν που μπορώ εν τοις πράγμασι να δείξω είναι το ποιος είμαι και τι έχω κάνει μέχρι τώρα στη ζωή μου. Προέρχομαι από την κοινωνία, είμαι στην ελεύθερη αγορά και δεν είμαι άνθρωπος που στηρίχτηκε στα «κομματικά ένσημα» αλλά σε αυτά που βγάζει με την εργασία του. Επίσης, είμαι 38 ετών, γεγονός που σημαίνει ότι έτσι κι αλλιώς ανήκω σε μια νεότερη γενιά, άρα έχω και εντελώς διαφορετική νοοτροπία για την πολιτική και την αυτοδιοίκηση.
Ίσως και γιατί είμαι «παιδί της κρίσης». Εγώ δεν πρόλαβα πολλά… καλά χρόνια. Από αρκετά νέος μάλλον, βρέθηκα – όπως και πολλοί άλλοι στην ηλικία μου αλλά και μικρότεροι – να κουβαλάω ένα χρέος που αισθάνομαι πως δεν μου ανήκει και για το οποίο δεν ευθύνομαι. Για να ξεφύγουμε από τη σημερινή κατάσταση, της μιζέριας και της ανυποληψίας λοιπόν, πρέπει να αλλάξουμε πολλά. Και αυτό θέλω να κάνω. Να κάνω την Περιφέρεια έναν θεσμό ουσίας και ανάπτυξης, με σύγχρονα μέσα και σύγχρονη οπτική».
Ο Απόστολος Κατσιφάρας έχει δημιουργήσει μια αυτοδιοικητική παράδοση στη Δυτική Ελλάδα και σίγουρα δεν είναι ένας “εύκολος” αντίπαλος. Πως κρίνετε τη θητεία του και σε ποια σημεία εντοπίζετε τις αδυναμίες και τις αστοχίες (αν υπάρχουν) της διοίκησης του. Δεδομένο ότι είναι στο τιμόνι της Περιφέρειας από το 2010, θεωρείτε ότι έδωσε στίγμα και στους 3 νομούς της Περιφέρειας λειτουργώντας προσθετικά για την ανάπτυξη και την ευημερία;
«Σέβομαι την πορεία και την εμπειρία του ανθρώπου, αλλά όλα σε αυτή τη ζωή κάνουν έναν κύκλο. Και νομίζω πως ο κύκλος του κ. Κατσιφάρα κλείνει. Αν μπορούσε να οδηγήσει τη Δυτική Ελλάδα ψηλά θα το είχε κάνει. Εάν είχε κάτι παραπάνω να δώσει, θα το είχε δώσει. Γιατί, βέβαια, θα τον συνέφερε πολιτικά να το κάνει. Το ότι παραμένουμε μία από τις φτωχότερες και πιο υπανάπτυκτες Περιφέρειες σε Ελλάδα και Ευρώπη, σημαίνει πως ο κ. Κατσιφάρας δεν μπορεί καλύτερα. Μιλάτε για το «στίγμα» του και αναρωτιέμαι ποιο είναι.
Μήπως το ότι υπήρξε, μέχρι πρότινος, «στρατιώτης του ΠΑΣΟΚ» και τώρα, που το ΠΑΣΟΚ άδειασε από όλους εκείνους τους παλιούς καιροσκόπους, πίστεψε πως δεν του φτάνει για να επανεκλεγεί και έσπευσε να ξαναβρεί τους πρώην συντρόφους του από το «ΠΑΣΟΚ της συναλλαγής», που σήμερα βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ; Νομίζω πως οι πολίτες της Δυτικής Ελλάδας αυτή τη φορά θα του δώσουν να καταλάβει πως σε όλα υπάρχει ένα τέλος».
Η Δυτική Ελλάδα διεκδίκησε αυτό που δικαιούται, αν συνυπολογίσουμε ότι είναι η βασική πύλη εισόδου εξόδου της χώρας στην Ευρώπη (ιδιαίτερα στο νότο) και διαθέτει μια ιδιαίτερη δυναμική στους τομείς της αγροτικής παραγωγής και του τουρισμού; Πως εσείς και με ποια εργαλεία θα καταφέρετε να διευρύνετε την παρεμβατικότητα της στις αναπτυξιακές πολιτικές της χώρας και της Ε.Ε.;
«Δεν θα πω το κοινότυπο, δηλαδή «για μία περιοχή μεγάλων δυνατοτήτων που όμως είναι τόσο φτωχή». Και δεν θα το πω γιατί δεν το πιστεύω. Το ότι η Δυτική Ελλάδα παραμένει φτωχή σημαίνει πως είτε δεν έχει, είτε δεν αξιοποιεί τις δυνατότητές της. Και στις δύο περιπτώσεις, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Άρα, για να είμαι ειλικρινής και σύμφωνος με το δικό μου σκεπτικό, είτε πρέπει να αναπτύξουμε δυνατότητες, είτε να τις εκμεταλλευτούμε. Και για να γίνω πιο σαφής, σας δίνω ένα μόνο παράδειγμα: Τι πάει να πει, άραγε, «πύλη στην Ευρώπη» εάν αυτό που έχουμε είναι μόνο το λιμάνι της Πάτρας και μέσω αυτού, κάποιες εμπορικές μετακινήσεις, κυρίως μέσω νταλικών; Αν θέλουμε να γίνουμε πραγματική πύλη προς τη δύση, πρέπει να μεγαλώσουμε το λιμάνι της Πάτρας, να του δώσουμε πολύ πιο έντονο εμπορικό χαρακτήρα και να πολλαπλασιάσουμε τα αγαθά που θα «μπαινοβγαίνουν».
Επίσης, πρέπει να αποκτήσουμε αεροδρόμιο για την μεταφορά εμπορευμάτων και να μην υποστείλουμε τη σημαία της δημιουργίας του δυτικού σιδηροδρομικού άξονα. Έτσι θα γίνουμε πραγματική «πύλη»…».
Η Δυτική Ελλάδα έχει δεχτεί και αυτή, όπως όλες οι περιοχές την πίεση του μεταναστευτικού. Με κορυφαίο ζήτημα το λιμάνι της Πάτρας που συχνά πυκνά, δημιουργούνται έκρυθμες καταστάσεις με παράνομους μετανάστες που προσπαθούν να διαφύγουν προς τον τελικό τους προορισμό, που είναι η κεντρική Ευρώπη. Ποια η δική σας θέση στο ζήτημα αυτό και πως πιστεύετε ότι θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί και να μην επηρεάζεται η ομαλή λειτουργία των τοπικών κοινωνιών;
«Το μεταναστευτικό, κατά την άποψή μου, αντιμετωπίζεται σε τρία επίπεδα. Το πρώτο αφορά την κυβέρνηση και τις συμφωνίες που κάνει με την Ε.Ε. και τις τρίτες χώρες. Προφανώς, σε αυτό το επίπεδο δεν μπορούμε να παρέμβουμε ή μπορούμε να το κάνουμε έμμεσα, ασκώντας διαρκώς πιέσεις. Το δεύτερο επίπεδο είναι η φύλαξη των συνόρων της χώρας. Και τα σύνορα δεν είναι μόνο τα εξωτερικά, αλλά και τα «εσωτερικά». Και εννοώ ότι ακόμα και μέσα στην χώρα, είναι προφανές ότι υπάρχουν κάποια σημεία στα οποία, πρόσφυγες και μετανάστες δεν μπορούν να μετακινηθούν γιατί θα δημιουργηθούν προβλήματα. Τέτοια σημεία είναι τα σημεία εξόδου. Και αν κάποιος διαφωνεί, τότε ας μου πει γιατί δεν φτιάχνουν έναν καταυλισμό μεταναστών κοντά στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» στα Σπάτα; Υπάρχουν άφθονοι χώροι εκεί τριγύρω…
Η Πάτρα λοιπόν, είναι σημείο εξόδου. Η επιτήρηση της μετακίνησης αλλοδαπών στην Πάτρα πρέπει να είναι αυστηρή και όσοι εντοπίζονται, αμέσως να απομακρύνονται. Υπάρχει όμως και ένα τρίτο επίπεδο αντιμετώπισης. Ο απολύτως τοπικός. Ο τρόπος με τον οποίο κάθε περιοχή αντιμετωπίζει τον εαυτό της και μετατρέπει το αρνητικό σε θετικό. Και εννοώ το εξής συγκεκριμένο: Εάν η παραλιακή ζώνη γύρω από το λιμάνι της Πάτρας αναπτυχθεί και αναπλαστεί προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, τότε θα εκλείψει και το μεγαλύτερο μέρος του φαινομένου που όλοι ξέρουν. Και στην Πάτρα, όπως και σε άλλες περιοχές, είναι έντονη η ανάγκη «ανακατάληψης» του δημοσίου χώρου από τους πολίτες. Και κάτι ακόμα: ας μην ξεχνάμε, ότι πίσω από τους μετανάστες, δρουν μεγάλα δουλεμπορικά κυκλώματα με πολύ ισχυρά συμφέροντα και τζίρους εκατομμυρίων. Άρα, η αντιμετώπισή τους πρέπει να είναι αστυνομική αλλά και με την παρέμβαση της ίδιας της κοινωνίας».
Η υποψηφιότητα σας στηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία. Θεωρείται ότι αυτό αρκεί για να σας εξασφαλίσει τη νίκη ή θα αναζητήσετε και άλλες πολιτικές ή κοινωνικές συμμαχίες δεδομένου ότι ο Κλεισθένης έχει ανατρέψει τις μέχρι σήμερα λογικές. Θεωρείτε ότι υπάρχει πρόβλημα ομηρίας του Περιφερειάρχη από ένα περιφερειακό συμβούλιο που δεν θα έχει την πλειοψηφία; Εσείς, αν εκλεγείτε, πως σκέφτεστε να αντιμετωπίσετε αυτό το υπαρκτό ζήτημα, όταν φέρεται το χρίσμα ενός συγκεκριμένου πολιτικού φορέα;
«Η υποψηφιότητά μου στηρίζεται από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά απευθύνεται σε όλη την κοινωνία. Θα έχω την ευκαιρία κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου να πάω, όχι μία αλλά δύο και τρεις φορές, σε κάθε γωνιά της Περιφέρειας. Θέλω να συναντηθώ με όσο περισσότερους μπορώ από τους πάνω από 500.000 πολίτες και να τους ακούσω. Γιατί αυτούς θέλω να εκφράσω. Άρα, πέρα από την ιδεολογική μου ταυτότητα και τη στήριξη του κόμματος στο οποίο ανήκω, δεν ξεχνώ ποτέ ότι η υποψηφιότητά μου έχει κυρίως αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά. Και φυσικά, είμαι έτοιμος να συνεργαστώ με τους πάντες και τώρα, αλλά και μετά τις εκλογές, αρκεί να μπορούν να υποστηρίξουν και να ενσαρκώσουν το δικό μου όραμα για μία νέα εποχή στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, με άλλες λογικές και μεγαλύτερες ταχύτητες».