Σχολιάζει ο Αθανάσιος Μπέλτσος
Ένα ακόμη χαστούκι στο κράτος δικαίου οι ποινές για τη δολοφονία Γιακουμάκη.
Μόνο οργή προκαλεί μετά από τόσο θόρυβο.Σκότωσε και εσύ με 150 ώρες κοινωνικής εργασίας. Με ποινή των 36 μηνών που μετετράπη προς πέντε ευρώ την ημέρα. Ήτοι 5,400 ευρώ όσο κάνει ένα παπάκι…
Τραγικό και τι να πει ο πατέρας και η μάνα.Μιλάνε για δικαίωση του αδικοχαμένου παιδιού τους, για να απαλύνει ο πόνος. Να πιαστούν από κάπου να μην τρελαθούν , να πάνε παρακάτω.
Αυτό όμως δεν είναι απονομή δικαιοσύνης. Άν ευθύνονται για μια δολοφονία με τέτοιες συνταρακτικές συνθήκες δεν μπορεί να πέφτουν στα μαλακά χρησιμοποιώντας ένα διάτρητο σύστημα απονομής δικαιοσύνης.Δεν είμαι νομικός δεν είμαι δικαστής,αλλά δεν έχει καμιά απολύτως σημασία. Δεν μιλάμε για οικονομικές διαφορές ή ιδιωτικές διαφορές, αλλά για ανθρώπινες ζωές.
Αν είχαν πετέξει ένα γατί από ένα μπαλκόνι ( δεν το υιθετώ), θα είχε σηκωθεί θύελλα αν δεν είχαν στηθεί στον τοίχο οι υπαίτιοι. Αν πέσουν αντίστοιχες ποινές σε υποθέσεις που αφορούν υποθέσεις αλληλέγγυων ή μεταναστών θα είχαν σηκώσει ανένδοτο , θα έπεφταν τα μπετά στο Σύνταγμα και οι δημόσιοι κατήγοροι θα είχαν πιάσει δουλειά.
Για το παλικάρι που βίωσε την κόλαση , σιωπή. Οι ένοχοι θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν ανάμεσα μας και στο μέλλον μπορεί να πράξουν άλλες αξιόποινες πράξεις. Η ατιμωρησία τους δίνει το δικαίωμα.
Δεν μπορεί όμως να υπάρχει τέτοιο νομικό πλαίσιο ποινών και να αφήνονται ατιμώρητοι αυτού του είδους οι παραβατικοί …. είναι γροθιά στο στομάχι μας.