Στις 23 Σεπτεμβρίου 2024 ξεκινούν οι θεατρικές παραστάσεις του 17ου Διαδημοτικού Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Δήμων της Αττικής, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Θεόδωρος Αγγελόπουλος» στο Μοσχάτο (Κωνσταντινουπόλεως και Σολωμού).
Από τις 23 Σεπτεμβρίου έως και τις 6 Οκτωβρίου 2024, στις 20.15, με ελεύθερη είσοδο, οι πολίτες του Δήμου μας αλλά και οι επισκέπτες της πόλης μας, μπορούν να απολαύσουν τις ερασιτεχνικές ομάδες των Δήμων της Αττικής, αλλά και το θεατρικό εργαστήρι «Εν Δράσει» του Δήμου μας σε αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις.
Οι θεατρικές παραστάσεις του αγαπημένου Φεστιβάλ για τους κατοίκους της Αττικής έκαναν πρεμιέρα στην πόλη μας το καλοκαίρι στον Ταύρο, αποσπώντας ιδιαίτερα θετικά σχόλια από όλους τους συμπολίτες μας που τις παρακολούθησαν.
Το θεατρικό εργαστήρι του Δήμου μας συμμετέχει στο φεστιβάλ με δύο παραστάσεις, με το έργο των Ρέππα-Παπαθανασίου «ΡάΟΥΣ Οίκος Ενοχής» και το έργο της Μαρίας Παπανδρέου «Δίχα τέλος και αρχή».
Ο Δήμαρχος Μοσχάτου-Ταύρου, Ανδρέας Ευθυμίου, δήλωσε σχετικά: «Πιστεύουμε στον πολιτισμό και στηρίζουμε δράσεις που έχουν ως στόχο την ψυχαγωγία των πολιτών μας. Γι αυτό το λόγο και καλωσορίζουμε ξανά στον Δήμο μας το Διαδημοτικό Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Δήμων Αττικής, ένα φεστιβάλ θεάτρου που έχει διαγράψει τη δική του πορεία στον πολιτισμό και έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από τους συμπολίτες μας. Ιδιαίτερα θα σταθώ στις εμφανίσεις του δικού μας θεατρικού εργαστηρίου και θα δώσω συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες για τις εξαιρετικές παραστάσεις που μας παρουσιάζουν διαχρονικά».
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΤΑΥΡΟ
Πολιτιστικό Κέντρο «Θεόδωρος Αγγελόπουλος» (Κωνσταντινουπόλεως και Σολωμού), Μοσχάτο
Ώρα έναρξης παραστάσεων : 8.15 μ. μ. – Είσοδος Ελεύθερη
23/9/24 – Θεατρική ομάδα Δήμου Διονύσου, Άρτουρ Σνίτσλερ «Ερωτικό γαϊτανάκι»
25/9/24 – Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Νίκαιας -Ρέντη, Σαίξπηρ «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας»
28/9/24 – Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Μοσχάτου- Ταύρου, Μαρία Παπανδρέου «Δίχα τέλος και αρχή»
29/9/24 – Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Μοσχάτου -Ταύρου, Μαρία Παπανδρέου «Δίχα τέλος και αρχή»
30/9/24 – Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Νίκαιας -Ρέντη, Άκης Δήμου «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης»
2/10/24 – Θεατρική ομάδα Βαρνάβα Δήμου Μαραθώνα, Θανάσης Σκρουμπέλος «Γυναίκες εξόριστες στο Τρίκερι»
3/10/24 – Πειραματική Σκηνή Δήμου Μαραθώνα Αισχύλος «Επτά επί Θήβας»
5/10/24 – Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Μοσχάτου -Ταύρου, Μ. Ρέππας – Θ. Παπαθανασίου «ΡάΟΥΣ Οίκος Ενοχής»
6/10/24 Θεατρικό εργαστήρι Δήμου Μοσχάτου- Ταύρου, Μ. Ρέππας – Θ. Παπαθανασίου «ΡάΟΥΣ Οίκος Ενοχής»
Ακολουθούν λίγα λόγια για τις παραγωγές του θεατρικού εργαστηρίου του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου:
Θεατρικό Εργαστήρι Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου «Εν Δράσει»
Μ. Ρέππας – Θ. Παπαθανασίου
ΡάΟΥΣ Οίκος Ενοχής
Πρόκειται για μία σύγχρονη φαρσοκωμωδία – κωμωδία καταστάσεων με κάποιες πολιτικές διαστάσεις. Τρείς κληρονόμοι και τρείς πόρνες, μια Γερμανίδα επίτροπος και ένα γατάκι προσπαθούν να εξαπατήσουν έναν νταβατζή και το δημόσιο για να αποσπάσουν εύκολο χρήμα.
Η υπόθεση ξεκινάει από τη στιγμή που τρεις τυπικοί μικροαστοί, ένας υπάλληλος του υπουργείου συγκοινωνιών, μια προϊσταμένη νοσοκόμα και μία φαρμακοποιός κληρονομούν εξ αδιαιρέτου ένα νεοκλασικό στο κέντρο της Αθήνας. Ένα υπέροχο κτίριο με ιστορία, γιατί σε αυτό κάποτε είχε μείνει ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός. Οι τρεις μικροαστοί κληρονόμοι αρχικά σοκάρονται από το είδος της επιχείρησης που στεγάζεται στην ιδιοκτησία τους αλλά γρήγορα ξεπερνούν το σοκ και συνεργάζονται με μεγάλη ευκολία με τον κόσμο της πληρωμένης ηδονής. Πρωτοστατούν με ιδέες για τη βελτίωση των εισοδημάτων της επιχείρησης ώσπου φτάνουν στο να εκμεταλλευτούν το όνομα του Άγγελου Σικελιανού, ιδρύοντας ένα ψεύτικο πολιτιστικό σύλλογο και παίρνοντας επιδότηση ΕΣΠΑ.
Τι θα κάνουν όμως όταν έρθει η Γερμανίδα επίτροπος για τον αυστηρό έλεγχο όλων των πολιτιστικών συλλόγων της χώρας; Έχουν δύο βδομάδες καιρό να στήσουν μια θεατρική παράσταση και να την παρουσιάσουν. Θα προλάβουν να γίνουν ηθοποιοί, ή θα πάνε παρέα στη φυλακή;
Μαρία Παπανδρέου
Δίχα Τέλος και Αρχή
Κύπρος, 20 Ιουλίου 1974
50 χρόνια μετά
2.000 Ελληνοκύπριοι, Έλληνες και Τουρκοκύπριοι αγνοούμενοι
Τα νούμερα λένε, είναι πάντοτε αδιαμφισβήτητα και μαρτυρούν την αλήθεια. Μπορούν όμως να αποτυπώσουν τον πόνο της απώλειας, την ανείπωτη θλίψη και το μέγεθος μιας τραγωδίας; Τι χρεώνονται οι επόμενες γενιές και πώς αξίζει να ζούμε;
Οι ιστορίες που δεν έχουν μια αρχή και ένα τέλος, είναι ικανές να καθορίσουν τη ζωή μας ή και να προδιαγράψουν την πορεία μας. Κάθε τέλος και μια νέα αρχή, όμως χωρίς να μπει ένα τέλος, οι ιστορίες μένουν εκεί, επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά και κληροδοτούνται στις επόμενες γενιές, σαν ένα «χρέος» αλλά και μια ελπίδα να πάμε παρακάτω. Πόσο εύκολο είναι να αποτινάξουμε τα βαρίδια που μας κρατάνε πίσω, πριν προλάβουμε να διαβρωθούμε στο χρόνο;
Το θεατρικό έργο τη Μαρίας Παπανδρέου έχει να εκπληρώσει ένα σημαντικό σκοπό.
Να κρυφοκοιτάξει μέσα στις ιστορίες που δεν έχει μπει επίλογος, θέλοντας να αναδείξει την οργή, το φόβο, την έλλειψη και την ελπίδα των ηρώων, από την πλευρά εκείνων που χάνονται αλλά κι εκείνων που μένουν πίσω, περιμένοντας να λυτρωθούν.
